Πιστοποιητικό γέννησης ή βάπτισης εκτυπωμένο σε καμβά!


birthday stats wall decor     διακόσμιση βάπτισης

Τί περίεργο... εγκαινιάζω την ενότητα των αναρτήσεων "Creating
με το πιο πρόσφατο κατόρθωμά μου, αλλά ελπίζω σύντομα 
να ανεβάσω σιγά-σιγά και τα χρονικώς προπορευόμενα έργα μου!


Όλα ξεκίνησαν όταν άρχισα να αναζητώ κάποιο διακοσμητικό να προσθέσω στο δωμάτιο της μικρής μου. Συγκεκριμένα ήθελα κάτι λιτό, γλυκό και ελαφρύ(!) για τον τοίχο πάνω από το προσκεφάλι της κούνιας της. Από την αρχή το βρεφικό δωμάτιο το φτιάξαμε πολύ με την ησυχία μας και ακόμα κι ένα χρόνο μετά τη γέννησής της προσθέταμε σε αυτό ότι κρίναμε ότι τελικά μας λείπει. Προτιμήσαμε να το κάνουμε έτσι για να μη βιαστώ και το γεμίσω από την αρχή με υπερβολές και τελικά άχρηστα ή έστω περιττά στολίδια και αντικείμενα. Μάλιστα, στους τοίχους πάνω από την κούνια είχαμε αποφασίσει με τον μπαμπά της, να μην κρεμάσουμε τίποτα που ανά πάσα ώρα και στιγμή μπορεί να κινδύνευε να πέσει και στο κεφάλι της.

Αλλά..... ας όψεται η επίμονη και ανικανοποίητη μάνα:)

Εγώ δηλαδή, που ένα χρόνο μετά τον ερχομό της μικρής μας αποφάσισα ότι "κάτι" ακόμα έλειπε από το δωμάτιό της, ότι τελικά κάτι θα ήθελα να δω και πάνω από την κούνια της κι έτσι ξεκίνησα την αναζήτηση για το τί θα μπορούσε να είναι αυτό.

Και ξαφνικά η ιδέα ήρθε! Τα κατάλληλα προγράμματα στον ηλεκτρονικό υπολογιστή πήραν φωτιά και η αναζήτηση τυπογράφου στέφθηκε κι αυτή με απόλυτη επιτυχία!

Το αποτέλεσμα; 
"Πιστοποιητικό Γέννησης" εκτυπωμένο σε καμβά με όλα τα απαραίτητα δεδομένα !




Πώς σας φαίνεται; Δεν είναι υπέροχο;
Με τρελαίνει το γεγονός ότι είναι πολύ minimal και ταυτόχρονα τόσο ιδιαίτερο.

Ω ναι, δεν θα έπρεπε να το αυτοθαυμάζω αλλά στο ύφος μας και το δωμάτιό μας ταιριάζει τόσο πολύ που δεν μπορώ παρά να μην είμαι ενθουσιασμένη με το αποτέλεσμα!

Κάτι ακόμα που με έκανε χαρούμενη ήταν ότι το αποτέλεσμά μου άρεσε και σε όσους το είδαν από κοντά κι έτσι αδελφές, κουμπάρες και φίλες έσπευσαν να μου "παραγγείλουν" τον δικό τους προσωποποιημένο taylor made πίνακα-καμβά. Παράλληλα εξέλιξα τις μακέτες μου κάνοντας πολλές παραλλαγές σε χρώματα-σχέδια-στοιχεία κλπ, ενώ δε δίστασα να φτιάξω κι ένα-δυο πιστοποιητικά εκτυπωμένα σε τελαρωμένο καμβά να τα προσφέρω κι εγώ με τη σειρά μου ως ένα πρωτότυπο δώρο βάπτισης αλλά και γάμου!

Δείτε μερικά ακόμη δείγματα από τις δοκιμές και τα δημιουργήματά μου:


 πιστοποιητικό γέννησης σε καμβά     βιογραφικό γέννησης      http://www.mamadoistories.gr/2015/02/dora-gennisis-vaptisis-pistopoiitiko-se-kamva_1.html

 πρωτότυπο δώρο για γάμο   πρωτότυπο δώρο γάμου   πιστοποιητικό γάμου σε καμβά


 διακόσμιση γάμου    πιστοποιητικό γάμου     πιστοποιητικό βάπτισης σe καμβά








Και φτάνουμε και στο τελευταίο στάδιο (μέχρι στιγμής!) της εξέλιξής μου.....

Πρόκειται για έναν καμβά που εκτύπωσα με μια μακέτα διαφορετική.
Μια μακέτα εμπνευσμένη από την οικογένειά μου και στο σπιτικό μας.
Μια μακέτα αφιερωμένη στον καλό μου και στο μικρό μας Αγγελάκι.

Το γιατί, θα το καταλάβετε εύκολα:



Οφείλω να ομολογήσω ότι την υποκίνηση της έμπνευσής μου τη χρωστάω στο etsy, όπου χάζεψα αρκετές ιδέες διακόσμισης βρεφικού δωματίου πριν ξεκινήσω να υλοποιώ τον πρώτο μου καμβά.

Τα υπόλοιπα ήρθαν, απλά, από μόνα τους!

Αλήθεια, εσάς πώς σας φαίνονται οι καμβάδες μου;
Ποιός νομίζετε ότι θα ταίριαζε περισσότερο στα γούστα σας;

Θα χαρώ πάρα πολύ να διαβάσω τα σχόλια και τις παρατηρήσεις παρακάτω.
Με κάνουν να βελτιώνομαι!!! 



Αν θέλετε να δείτε την εξέλιξη των σχεδίων μου.....
βρείτε περισσότερα στη σελίδα των καμβάδων μου στο φατσοβιβλίο
στη διεύθυνση http://www.facebook.com/camvas4u

Περιμένω το like σας!!!




Σας άρεσε το άρθρο μας; Διαδώστε το!


ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΑ ΓΛΥΚΑ ΧΩΡΙΣ ΖΑΧΑΡΗ - ΥΠΑΡΧΟΥΝ! Συνταγή για εύκολα ελαφριά μελομακάρονα (Στ. Παρλιάρος)

Συνταγή για Μελομακάρονα χωρίς ζάχαρη.... κι όμως υπάρχει!
Και είναι και εύκολα, και ελαφριά, και υπέροχα!!!



Συστατικά (για 1kg μελομακάρονα - περίπου 40 μικρά τεμάχια)
Για το ζυμάρι:
- 200γρ χυμός πορτοκαλιού
- 280γρ ελαιόλαδο
- 600γρ αλέυρι
- 1/2 κουτ. του  γλυκού σόδα
- 1/4 κουτ. του γλυκού κανέλα
- 1 πρέζα γαρύφαλλο
- ξύσμα απο 1 πορτοκάλι

Για το μέλωμα:
- Καρύδια χοντροκομμένα
- Μέλι
   

Η δική μου προετοιμασία και παρουσίαση...!





EDIT: Το μικρό Αγγελάκι μου συμμετέχει στο "εργαστήριο Μελαμακάρονα 2015"!

Τρόπος Εκτέλεσης
- Σε ένα βαθύ σκεύος  ανακατεύουμε το χυμό του πορτοκαλιού και το ελαιόλαδο.
- Προσθέτουμε τα μυρωδικά.
- Ανακατεύουμε με το χέρι και προσθέτουμε το αλεύρι, συνεχίζοντας απαλά το ανακάτεμα με το χέρι μας από το κέντρο προς τα έξω, έτσι ώστε να μην "κορδώσει" η ζύμη μας.
- Πλάθουμε τα μελομακάρονα σε μικρές στρογγυλές μπάλες και τις πιέζουμε με την παλάμη μας προς τα κάτω.
- Τοποθετούμε τα μελομακάρονα σε μια λαδόκολλα.
- Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180οC για 30 λεπτά, μέχρι να πάρουν σκούρο χρυσαφί χρώμα.
- Αφήνουμε τα μελομακάρονα να κρυώσουν.
- Ραντίζουμε με το μέλι και πασπαλίζουμε με τα καρύδια.
Χρόνος Προετοιμασίας: 20΄ λεπτά     Χρόνος Ψησίματος: 30΄ λεπτά

Και επειδή μετά από τόσα χρόνια που τα φτιάχνω έχω πλέον δοκιμάσει διάφορες παραλλαγές, παρακάτω, για να επιλέξετε τί σας ταιριάζει καλύτερα, σας δίνω και...


Μερικά tips και εναλλακτικές συστατικών και εκτέλεσης
- Το λάδι που θα βάλετε να είναι ελάχιστο γιατί "γλυτσιάζουν" εύκολα και χαλάνε
- Η ζύμη δεν χρειάζεται πολύ ανακάτεμα, για να μη σφίξει.
- Πρέπει να κολλάνε και λίγο στα χέρια σας για να γίνουν αφράτα
- Καλό είναι να τα πλάσετε πολύ μικρά γιατί φουσκώνουν πολύ.
- Αν τα πλάσετε πολύ μεγάλα, κινδυνεύουν μέσα να παραμείνουν άψητα.
- Μην τα ψήσετε παραπάνω από τον προβλεπόμενο χρόνο γιατί αρπάζουν από κάτω.
- Για το τέλος μπορείτε να αντικαταστήσετε τα καρύδια με αμύγδαλα αν το προτιμάτε.
- Αντί να τα "ραντίσετε" με το μέλι μπορείτε να φτιάξετε σιρόπι για να τα βουτήξετε

Για το σιρόπι:

Ζεσταίνεται στην κατσαρόλα 2 φλυτζάνια μέλι και 2 φλυτζάνια νερό με 1 ξυλάκι κανέλα.
(Καλύτερα να φτιάξετε πρώτα το σιρόπι για να προλάβει να κρυώσει μέχρι να ετοιμαστούν τα μελομακάρονά σας και να τα βουτήξετε για λίγα λεπτά μέσα. Ζεστά μελομακάρονα σε κρύο σιρόπι)


Και λίγα λόγια για την ιστορία τους:

Ήταν παραμονές για τα Χριστούγεννα του 2010 και την  Πρωτοχρονιά του 2011, οι πρώτες μας γιορτές με τον καλό μου στο σπίτι μας, μετά το γάμο, σαν οικογένεια. Για λόγους υγείας ήμασταν, αυτό που οι γιατροί ονομάζουν "άγλυκοι και άναλοι", δηλαδή ότι καταναλώναμε δεν έπρεπε να περιέχει ζάχαρη και αλάτι.... Με αρκετή στενοχώρια, λοιπόν, είχα αποδεχτεί ότι το σπίτι μας δεν θα "μύριζε" τη γιορτινή ατμόσφαιρα από την κουζίνα μας, αφού δεν θα έφτιαχνα κανένα από τα παραδοσιακά χριστουγεννιάτικα γλυκά που -από όσο γνώριζα ως τότε- όλα τους περιελάμβαναν στα συστατικά τους και την απαραίτητη ζάχαρη. Κι όμως, ευτυχώς γελάστηκα!
 

Μέσα Δεκέμβρη της ίδιας χρονιάς βρισκόμασταν σε μια προ-χριστουγεννιάτικη εξόρμηση κάπου στα πανέμορφα χωριά της Δράμας,  και ήταν Σάββατο απόγευμα όταν αποκλεισμένοι από τη χιονοθύελλα περίμενα να χαζέψω στην τηλεόραση την εκπομπή με τις.... γλυκές "αμαρτίες", του γνωστού μας Στέλιου Παρλιάρου. Πανευτυχής τον παρακολούθησα στην αρχή της εκπομπής να προλογίζει συνταγή για μελομακάρονα χωρίς ζάχαρη και, επόμενα, στήθηκα να δω και τη συνέχεια.

Περιττό να αναφέρω ότι, για να γράφω σήμερα -τόσα χρόνια μετά- για αυτή τη συνταγή, έκτοτε τα συγκεκριμένα μελομακάρονα, που παρεμπιπτόντως είναι και πεντανόστημα, δεν έχουν λείψει σε καμία από τις επόμενες εορταστικές περιόδους Χριστουγέννων - Πρωτοχρονιάς από το τραπέζι μας....... κι ας πάψαμε να είμαστε άγλυκοι!


Εύχομαι καλή επιτυχία σε όποιον το δοκιμάσει
και περιμένω εναγωνίως να μου αφήσετε τις εντυπώσεις σας στα σχόλια παρακάτω!!!



Σας άρεσε το άρθρο μας; Διαδώστε το!


Γαρίδες Σαγανάκι με τυρί ή και χωρίς... εσύ αποφασίζεις!



 

Την συνταγή μας για γαρίδες σαγανάκι με τυρί ή χωρίς, μπορείτε να την ολοκληρώσετε και στο φούρνο αλλά και μόνο στο τηγάνι. Είπαμε....... οι συνταγές μου είναι εύκολες!


Υλικά:
1/2 kg Γαρίδες,
1/2 kg Ντομάτες για σάλτσα ή 1 κονσέρβα ψιλοκομμένο ντοματάκια
Κρεμμύδι & Σκόρδο (προαιρετικά)
Λάδι
Αλάτι-Πιπέρι
Μαϊντανό
Φέτα & Κεφαλοτύρι (προαιρετικά)



Εκτέλεση:

-  Σοτάρουμε το κρεμμύδι ψιλοκομμένο σε λίγο καυτό λίγο λάδι σε αντικολλητικό τηγάνι
Προσθέτουμε προαιρετικά το σκόρδο.
-  Προσθέτουμε το χυμό ντομάτας και μόλις πάρει βράση χαμηλώνουμε τη θερμοκρασία.
-  Αφήνουμε να βράσει περίπου 5-10 λεπτά  μέχρι να δέσει η σάλτσα μας.


Α΄ παραλλαγή (ολοκλήρωση στο τηγάνι)

-  Ρίχνουμε τις γαρίδες στο τηγάνι που βράζει η σάλτσα μας.
-  Προσθέτουμε αλάτι και πιπέρι
- Προσθέτουμε αν θέλουμε κομμάτια από τυρί φέτα.
- Ψήνουμε για ακόμα 10 περίπου λεπτά
- Σερβίρουμε το σαγανάκι μας ζεστό και πασπαλισμένο με  ψιλοκομμένο φρέσκο μαϊντανό.


Β΄ παραλλαγή (ολοκλήρωση στο φούρνο)

- Τοποθετούμε τις γαρίδες μας ωμές σε ένα πήλινο σκεύος ή σαγανάκι
- Περιχύνουμε τις γαρίδες με τη σάλτσα που ετοιμάσαμε παραπάνω
-  Προσθέτουμε αλάτι και πιπέρι
- Ρίχνουμε μέσα κομμάτια φέτας και από πάνω τριμμένο κεφαλοτύρι για να κάνει κρούστα
- Τοποθετούμε σε προθερμασμένο φούρνο
- Ψήνουμε  στους 180-200 βαθμούς για περίπου ένα τέταρτο της ώρας




Σας άρεσε; Διαδώστε το!

Ψητά Λαχανικά Ανάμεικτα στο φούρνο!

Τα ανάμεικτα ψητά λαχανικά στο φούρνο τα πρωτοδοκίμασα τυχαία ένα μεσημέρι στην αδερφή μου και πρέπει να πω ότι ξετρελάθηκα! Έκτοτε συνοδεύουν πολύ συχνά διάφορα γεύματά μας στο σπίτι και, βέβαια, κυρίως τα ψαρικά μας.... αλλά όχι μόνο. Βασικά, πλέον είναι ο μόνος τρόπος για εμένα να φάω μαζεμένα τόόόόσα λαχανικά (και ειδικά μελιτζάνες!)




Υλικά: 

- Οποιοδήποτε λαχανικό σας κινεί το ενδιαφέρον να το ψήσετε και να το φάτε!
παράδειγμα:
- Πιπεριές πράσινες στρογγυλές, πράσινες "κέρατο" και κόκκινες "φλωρίνης"
- Κολοκύθια
- Μελιτζάνες
- Καρότα
- Πατάτες
- Κρεμμύδια ξερά
- Λάδι
- Πιπέρι / Αλάτι / Ρίγανη
- Μπαλσάμικο


Εκτέλεση:

- Πλένουμε, καθαρίζουμε και κόβουμε σε λεπτές φέτες ή λωρίδες  τα λαχανικά μας
- Βάζουμε μια λαδόκολλα σε ένα ταψί και ρίχνουμε όλα τα λαχανικά
- Πασπαλίζουμε με λίγο λάδι και με τα χέρια φροντίζουμε να λαδωθούν από λίγο όλα τα λαχανικά
- Ρίζνουμε αλάτι, πιπέρι, ρίγανη
- Ψήνουμε στο γκριλ για μισή ώρα με τρία τέταρτα, αναλόγως την ποσότητά τους και το φούρνο μας, και γυρίζοντας τα μέσα στο ταξί μια φορά στο μισό της ώρας ψησίματος
- Όταν τα σερβίρουμε τα περιχύνουμε από πάνω με λίγο ξύδι μπαλσάμικο


Η επιλογή του σωστού παιδικού σταθμού… Και τώρα;



Τί να σκεφτείτε, τί να προσέξετε και τί να ζητήσετε πριν να διαλέξετε τελικά τον καλύτερο και πιο κατάλληλο βρεφικό ή παιδικό σταθμό για το δικό σας παιδί;
Θέμα δύσκολο και πολυσυζητημένο διαδικτυακά, για να μην πούμε για το ότι οι περισσότεροι δεν έχουν πολλές επιλογές πέραν ενός δημοτικού παιδικού σταθμού. 
Παρ’ όλα αυτά θα αναφέρω τους λόγους για τους οποίους πιστεύω ότι αξίζει να επενδύσει κανείς τουλάχιστον σε έναν καλό ιδιωτικό παιδικό σταθμό.


Ένα νήπιο βγαίνει από την ασφάλεια του σπιτιού του (και του σπιτιού της γιαγιάς του) για να βρεθεί σε ένα περιβάλλον στο οποίο θα περνάει αρκετές ώρες την ημέρα. Εκεί θα κοινωνικοποιηθεί ουσιαστικά για πρώτη φορά, χωρίς να του κάνει πλάτες η μαμά. Εκεί θα έχει τη δυνατότητα να επιλέξει τους πρώτους του φίλους και να αυτονομηθεί.

Είναι τόσα πολλά που θα κάνει/βιώσει/γνωρίσει για πρώτη φορά αυτό το μικρό παιδί, που αξίζει να γίνουν όλα γλυκά και χωρίς άγχος. Οπότε το πιο σημαντικό, είναι οι άνθρωποι που θα επιλέξουμε να περνάνε τις περισσότερες και δυναμικότερες ώρες των παιδιών μας μαζί τους. Άνθρωποι που δεν έχουν στόχο να τιθασεύσουν το ανήσυχο πνεύμα τους ή να τα έχουν καθηλωμένα και υπάκουα. Αλλά που σέβονται τα χαρακτηριστικά της ηλικίας τους, την μοναδικότητά του κάθε παιδιού και τα αποδέχονται πραγματικά για αυτό που είναι, το κάθε ένα ξεχωριστά. Δεν επιβάλλονται με φωνές, «γωνίες σκέψης» και τιμωρίες, αλλά με καθοδήγηση, αγάπη και υπομονή την οποία διδάσκουν μαζί με την ευγένεια. 

Τα παιδιά δεν είναι ένα ανήσυχο κοπάδι και ο παιδικός σταθμός το μαντρί τους. 

Οι λειτουργοί της προσχολικής ηλικίας, γιατί το παιδαγωγοί δεν μου ταιριάζει σε αυτές τις ηλικίες, δεν μαθαίνουν καινούργια πράγματα σε 4χρονα έχοντάς τα καθισμένα σε μία καρέκλα και με μαρκαδόρους μόνιμα μπροστά τους. Τα πάνε στον κήπο (ναι, ακόμα και με κρύο) για να φυτέψουν κάτι, για να κόψουν ένα νεράντζι από τη νεραντζιά τα βγάζουν έξω, τα πάνε μία βόλτα στο βουνό για να μαζέψουν κουκουνάρια ή να δουν πως είναι το κυπαρίσσι, τα αφήνουν να πασαλειφτούν χρώματα και ζυμάρια, παίζουν κουτσό, συζητούν για άλλες χώρες μακρινές. 

Και έτσι μαθαίνουν βιωματικά ότι αν είσαι καλά ντυμένος δεν αρρωσταίνεις από το κρύο, αλλά μπορεί να νιώσεις και πολύ ωραία αν βγεις έξω και φυτέψεις κάτι που θα μεγαλώνει καθημερινά μπροστά στα μάτια σου, ότι υπάρχουν καρποφόρα ακόμα και στο πεζοδρόμιο αλλά και κωνοφόρα ψηλά εντυπωσιακά δέντρα πάνω στο βουνό, ότι αν ανακατέψεις το κίτρινο με το μπλε θα έχεις ένα πράσινο χρώμα, ότι τα ίδια τους τα χέρια μπορούν και φτιάχνουν τα πιο νόστιμα κουλουράκια και ας έβαλαν άπειρη ζάχαρη και ας είναι και κακομούτσουνα, ότι με μία κιμωλία πάνω στις πλάκες μπορείς να μάθεις να μετράς τα πηδήματα που καταφέρνεις ανάμεσα στις γραμμές και πως αυτά τα φοβερά πουλιά που δεν πετάνε, οι πιγκουίνοι, ζουν στο νότιο πόλο που έχει πάγους.

Τόσο απλά πράγματα μπορούν να κάνουν όλα τα παιδιά του κόσμου ευτυχισμένα!

Την καθήλωση σε μία καρέκλα, έχουν 12 (καταναγκαστικά) σχολικά χρόνια μπροστά τους για να τη ζήσουν. Οπότε τουλάχιστον μέχρι τα 6 τους ας παίζουν με την ψυχή τους και ας μαθαίνουν μέσα από το παιχνίδι τους, γιατί μόνο έτσι θα αγαπήσουν τη μάθηση και την ουσιαστική γνώση. 

 
Υπάρχουν παιδικοί σταθμοί που μαθαίνουν στα παιδιά αγγλικά ως ξένη γλώσσα ή ακόμα χειρότερα ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Λες και τα χρειάζονται άμεσα ή δεν προλαβαίνουν να τα μάθουν μετά τα 7 τους χρόνια. Άλλοι πάλι δεν έχουν ούτε ένα παρτέρι με χώμα για να μάθουν στα παιδιά από πού ξεκινάει η ίδια η ζωή, αλλά άθλιους πλαστικούς χλοοτάπητες ή πράσινη μοκέτα. 

Κάτι για το οποίο αναρωτιέμαι συχνά, είναι το πόσες θεατρικές παραστάσεις/κουκλοθέατρα/θέατρα σκιών κλπ. χρειάζεται να βλέπουν παιδιά προσχολικής ηλικίας, για να μην πω για την ποιότητα αυτών (βλ. θεατρικές παραστάσεις με ήρωες κινουμένων σχεδίων). Σε αυτές τις ηλικίες που το κάθε ερέθισμα θέλει αρκετό χρόνο για να «χωνευθεί» από το παιδί, είναι δυνατόν αυτό να παρακολουθεί περίπου 1-1,5 παραστάσεις το μήνα; Πόσοι από εμάς τους ενήλικες βλέπουμε τόσο συχνά; 

Είναι και αυτές οι απίστευτες καλοκαιρινές γιορτές, με ποιήματα, χορευτικά και άλλα δρώμενα, αλλά δυστυχώς πολύ συχνά χωρίς καθόλου σχεδόν φαντασία, που δεν ταιριάζουν σε αυτές τις ηλικίες, μόνο και μόνο για να αποδείξουν στους γονείς-θεατές μέσα σε δύο ώρες, όλα αυτά που «έκαναν» και «έμαθαν» τη σχολική χρονιά που πέρασε τα βλαστάρια τους. Ούτε μεταπτυχιακό να έπαιρναν!  Τι πίεση έχουν περάσει άραγε και δεν θέλουν να χορέψουν; Πόση ένταση τους προκαλεί αυτό το κοινό και οι φωτογραφικές μηχανές; Γιατί κλαίνε στη σκηνή; Γιατί όλα πρέπει να κάνουν ακριβώς τις ίδιες κινήσεις; Δεν υπάρχει κάτι άλλο αξιόλογο να χορέψουν εκτός από το «Τράβα μπρος και μη σε μέλλει»; 

Ένα παιδί που δεν παίρνει αληθινά ερεθίσματα αλλά τεχνητά, θα είναι πολύ δύσκολο αργότερα να αγαπήσει την πραγματική γνώση. Μέσα από μία φωτογραφία και από ένα τσαμπί σταφύλι δεν μπορείς να μάθεις για τον τρύγο. Δεν πρέπει να δεις τι είναι το αμπέλι, να πιάσεις το χώμα πάνω στο οποίο φυτρώνει, να πατήσεις τα σταφύλια; Έχει περισσότερο ενδιαφέρον, πώς να το κάνουμε! 

Είναι πολύ μικρά για να περιμένουμε να καταλαβαίνουν τα πάντα μέσα από ένα βιβλίο, ενώ η βιωματική γνώση είναι αποδεδειγμένα πια πολύ πιο αποδοτική. 
 
Δεν είμαι ψυχολόγος, ούτε παιδαγωγός. Προσπαθώ όμως να βελτιώνομαι ως γονιός είτε διαβάζοντας είτε συζητώντας με ειδικούς και μη. Πάντα ακούω το ένστικτό μου και φροντίζω να μαθαίνω από τα λάθη μου. Από την προσωπική μου εμπειρία στην αναζήτηση παιδικού σταθμού και από τα βιώματά μου ως μητέρα παιδιών προσχολικής ηλικίας προκύπτουν οι παραπάνω απόψεις και είναι αποκλειστικά δικές μου. Έτσι απλά και ξεκάθαρα τις εκφράζω και αν θέλετε τις λαμβάνετε υπ’ όψιν σας για να κάνετε τη δική σας επιλογή παιδικού σταθμού.
Τερέζα Κ.


1st Image courtesy of AKARAKINGDOMS / FreeDigitalPhotos.net
2nd Image courtesy of David Castillo Dominici / FreeDigitalPhotos.ne
3nd Image courtesy of Stuart Miles/ FreeDigitalPhotos.net
4th Image courtesy of Stuart Miles / FreeDigitalPhotos.net



Σας άρεσε το άρθρο μας; Διαδώστε το!


Προβλήματα Θηλασμού & Αντιμετώπιση Δυσκολιών



Παρακάτω παρουσιάζουμε κάποιες από τις πιο συχνές δυσκολίες που μπορεί να αντιμετωπίσει μια μητέρα στην προσπάθειά της να θηλάσει αποκλειστικά το μωρό της.



 
Για να δείτε τους προτεινόμενους τρόπους αντιμετώπισης και το πώς είναι εφικτό όλα αυτά να προσπεραστούν και ο θηλασμός να συνεχιστεί απρόσκοπτα και χωρίς προβλήματα ακολουθείστε το σύνδεσμο του κάθε σχετικού άρθρου.


- Μόλις γέννησα και δεν έχω γάλα ή το γάλα μου δεν φτάνει για να θηλάσω και να χορτάσει το μωρό

- Το μωρό μου δεν παίρνει το απαιτούμενο βάρος με το θηλασμό. Να δώσω συμπλήρωμα;

- Οι θηλές μου πονάνε κατά τη διάρκεια του θηλασμού τί φταίει;

- Οι θηλές μου έχουν πληγωθεί από το θηλασμό. Να τον σταματήσω; Πως θα επουλωθούν;

- Το μωρό μου αποκοιμιέται στο στήθος ενώ θηλάζει, τί πρέπει να κάνω;

- Από τον ένα μαστό (δεξί ή αριστερό στήθος) δεν έχω γάλα για να θηλάσω, τί κάνω;

- Το μωρό μου συνήθισε το μπιμπερό και δεν θέλει να θηλάσει το στήθος (Σύγχυση θηλών)

- Έπαθα μαστίτιδα. Πως να την αντιμετωπίσω; Πρέπει να σταματήσω να θηλάζω;

- Έχω πυρετό/ίωση κλπ και παίρνω φάρμακα/αντιβίωση. Πρέπει να διακόψω το θηλασμό;

- Θέλω να πιω αλκοόλ/να καπνίσω/να φάω πρόχειρα φαγητά. Επιτρέπεται ενώ θηλάζω;

- Έχω υπερπαραγωγή μητρικού γάλακτος. Τι πρέπει να κάνω;



Σας άρεσε το άρθρο μας; Διαδώστε το!




Ιmage courtesy of Boians Cho Joo Young / FreeDigitalPhotos.netσ


Τοκετός στο σπίτι.... μια συγκινητική αληθινή ιστορία



Η μοναδική χαρά του να φέρνεις στον κόσμο ένα παιδί, είναι ίσως η πιο έντονη συναισθηματική αλλά και σωματική εμπειρία που μπορεί να νιώσει μία γυναίκα. Δεν έχει σημασία ο τρόπος που γεννάει η κάθε μία, το μόνο που μετράει είναι όλα αυτά που αισθάνεται όταν αντιλαμβάνεται τη μοναδικότητά της ως συν-δημιουργός, ως μάνα.

Καθώς είχα τη χαρά να καταφέρω να γεννήσω φυσιολογικά το πρώτο μου παιδί σε ένα κέντρο φυσικού τοκετού, ακολουθώντας κυρίως το ένστικτό μου και λιγότερο τα τρομοκρατικά λόγια των γιατρών, ήταν πολύ λογικό να επιλέξω ο δεύτερος τοκετός να γίνει στο σπιτικό μας.
Η αλήθεια είναι πως την ίδια επιθυμία είχα και για το πρώτο μας παιδί, αλλά επειδή ήταν η πρώτη μου γέννα, δεν ήθελα να προσθέσω άγχος σε κάτι εντελώς καινούργιο για μένα και τον σύντροφό μου. Ο φυσιολογικός τοκετός για μένα ήταν μονόδρομος έτσι κι αλλιώς, γιατί από παιδί έτσι το είχα στο μυαλό μου. Πίστευα όμως πως ο μόνος τρόπος για να τα καταφέρω ήταν εκτός κάποιου μεγάλου μαιευτηρίου και σίγουρα σε συνεργασία με κάποιον γιατρό των δικών μου πεποιθήσεων. Αποφάσισα λοιπόν να γεννήσω φυσιολογικά σε ένα κέντρο μόνο για φυσιολογικούς τοκετούς που υπήρχε εκείνη της εποχή. Μέσα μου όμως πίστευα πως και στο σπίτι θα ήταν καλά και πως αν έκανα δεύτερο παιδί αυτό θα γεννιόταν στο σπίτι.

Όταν λοιπόν ήρθαν τα νέα της δεύτερης εγκυμοσύνης μου, ξέραμε και εγώ και ο σύντροφός μου πως ο τοκετός θα γινόταν στο σπίτι, εάν και εφόσον όλα πήγαιναν καλά κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μου και είχαμε το πράσινο φως από γιατρό και μαίες. Έτσι κι έγινε λοιπόν, η γιατρός ήξερε από την αρχή πως δεν υπήρχε περίπτωση να πάω να γεννήσω σε οποιαδήποτε κλινική και παρόλα αυτά με ανέλαβε. Εδώ πρέπει να αναφέρω πως ήταν η 3η γυναικολόγος που αναλάμβανε εγκυμοσύνη μου, αφού στην πρώτη μου εγκυμοσύνη είχα αλλάξει 2 γιατρούς (παραλίγο και τρίτο) και οφείλω να ομολογήσω πως η τελευταία μου επιλογή με κέρδισε πραγματικά γιατί με στήριξε ουσιαστικά και δεν άρχισε ξαφνικά “να βλέπει κάτι επικίνδυνο’’. Ήταν εκεί όπου και όπως την χρειαζόμουν και συνεργάστηκε άψογα με τις μαίες μου και όλα αυτά σε ένα κλίμα πολύ φιλικό και ανοιχτό σε οποιονδήποτε προβληματισμό.
Τις μαίες μου τις γνώριζα από τον πρώτο μου τοκετό και για εμένα δεν υπήρχε θέμα αλλαγής των εμπλεκομένων στην μοναδική αυτή στιγμή μου, αφού ήμουν απόλυτα ευχαριστημένη από την εμπειρία μου μαζί τους. Με παρακολουθούσαν παράλληλα με τη γιατρό μου και έρχονταν σε επικοινωνία μεταξύ τους εάν αυτό ήταν απαραίτητο.

Με την υποστήριξη του συντρόφου μου, της οικογένειάς μου και έχοντας με το μέρος  μου μαίες και γυναικολόγο δεν υπήρχε κανένας λόγος να μην γίνει ο τοκετός στο σπίτι αφού η εγκυμοσύνη μου ήταν εξαιρετική. Έτσι κι έγινε λοιπόν…

Η Πιθανή Ημερομηνία Τοκετού (ΠΗΤ) ήταν η 31η Δεκεμβρίου. Ποιοι γιατροί σε ποια κλινική να ήταν άραγε διαθέσιμοι εκείνες τις μέρες; Αυτό το αναρωτήθηκα πολλές φορές είναι η αλήθεια. Δεν χρειάστηκε όμως να «χαλάσω» τις γιορτές κανενός! Αφού προηγήθηκαν προειδοποιήσεις 2-3 μέρες νωρίτερα από τις μαίες μου πως το μωρό έχει κατέβει αρκετά χαμηλά και δεν θα γεννήσω τόσο αργά, στις 21 Δεκεμβρίου ξεκίνησα να έχω κάποιους πόνους που έρχονταν και έφευγαν, αλλά δεν τους χαρακτήριζα και πόνους τοκετού γιατί δεν έμοιαζαν σχεδόν καθόλου με τους πόνους που είχα στην πρώτη μου εγκυμοσύνη. Είχα αποκλείσει το γεγονός ότι μπορεί να γεννάω γιατί μπορούσα να κάνω κανονικά τις δουλειές μου και να ασχοληθώ με τον 15 μηνών γιο μου χωρίς να με απασχολούν αυτά τα πονάκια, τα οποία πολύ χαρακτηριστικά είχα ονομάσει «μπούκωμα στη λεκάνη μου». Μέχρι βόλτα πήγαμε το απόγευμα. Επειδή όμως «το μπούκωμα» αυτό είχε μία συχνότητα επανάληψης ανά 15-20 λεπτά με μικρή διάρκεια όμως, κατά το βραδάκι μίλησα με τη μαία μου και την ενημέρωσα για αυτό που μου συνέβαινε. Ενώ εγώ ήμουν απόλυτα ήρεμη και με τίποτα δεν πίστευα πως θα γεννούσα, εκείνη θορυβήθηκε και μου είπε πως θα έρθει να με δει στο σπίτι το ίδιο βράδυ.

Κατά τις 9 το βράδυ ήταν σπίτι μας, μούσκεμα γιατί έβρεχε καταρρακτωδώς και πριν σερβίρω το τσάι μας, μου ζήτησε να με εξετάσει. Κατά τη διάρκεια της εξέτασης μου είπε πως γεννάω και πως πρέπει να ξεφορτώσει το αυτοκίνητο. Πρέπει να πω εδώ πως δεν είχα την αίσθηση ότι γεννάω με τίποτα. Οι πόνοι αν και είχαν ενταθεί δεν θύμιζαν σε τίποτα τους γνωστούς ανυπόφορους πόνους τοκετού. Ήμουν μέσα στην ενέργεια και τη ζωντάνια, σε σημείο που προσφέρθηκα να βοηθήσω τη μαία να ξεφορτώσει το αυτοκίνητο, χωρίς να της κάνω πλάκα. Με έβαλε στη θέση μου με ένα άγριο βλέμμα και ξαναπήγα για το τσάι, στέλνοντας τον άντρα μου να ξεφορτώσει μαζί της. Η δεύτερη μαία ήταν καθ οδόν και όσο την περιμέναμε οι πόνοι γίνονταν πιο έντονοι και πιο οικείοι. Το μπούκωμα στη λεκάνη εξελισσόταν σε κανονικούς πόνους τοκετού. Πολύ πιο ανεκτοί σε σχέση με τον πρώτο τοκετό και όλο αυτό το βίωνα στο καλύτερο δυνατό περιβάλλον. Οι μαίες και ο άντρας μου καθισμένοι στον καναπέ του σπιτιού μας, μέσα στο ημίφως και εγώ να κάνω καθίσματα στηριζόμενη στον άντρα μου. Οι φωτογραφίες που τραβήχτηκαν  σε αυτό το σκηνικό άλλες φορές μου προκαλούν συγκίνηση και άλλες γέλιο, κυρίως γιατί όταν δεν πονούσα μας έβαζα κι άλλο τσάι και καθόμουν κι εγώ στον καναπέ μαζί τους, λες και γεννούσε κάποια άλλη στο άλλο δωμάτιο κι εμείς απλά περιμέναμε.
Όταν οι πόνοι κορυφώθηκαν, κάπως άρχισε να αλλάζει αυτή η ανέλπιστα χαρωπή και ανέμελη διάθεσή μου. Ήθελα ντε και καλά να κάνω μπάνιο για να είμαι καθαρή όταν ακουμπήσει το μωρό πάνω μου. Η αλήθεια είναι πως δεν ενδείκνυται το μπάνιο σε αυτό το σημείο του τοκετού. Κανονικά  έπρεπε να πάρω θέση για εξωθήσεις. Η επιμονή μου ήταν τέτοια που δεν μπορούσαν να μου το αρνηθούν. Υποβασταζόμενη λοιπόν μπήκα για ντους και θυμάμαι πως έτριβα το στήθος μου και την κοιλιά μου… Ήθελα ένα λεπτό μόνη μου στο ντους, όπου μέσα στους οξύτατους πόνους μου αποχαιρέτησα την κοιλιά μου, καλωσόριζα το μωρό μου και έκλαιγα από συγκίνηση.

Ήμουν πλέον έτοιμη και πνευματικά για τις εξωθήσεις. Βγήκα από το ντους και στο ημίφως του υπνοδωματίου μας, πάνω στα λιλά σεντόνια, υπό τους ήχους των Deva Premal, μέσα σε λίγα λεπτά και χωρίς πολλές οδηγίες από τις μαίες, μέσα στη συγκίνηση, ήρθε στον κόσμο η μικρούλα μας γύρω στη 1.30 τη νύχτα. Χωρίς περιττές διαδικασίες, αμέσως ξάπλωσε στο στήθος μου και έψαχνε μόνη της για να φάει. Ήταν πολύ ήρεμη και ζωηρή ταυτόχρονα, ακριβώς όπως κι εγώ που δεν μπορούσα να κρατηθώ και να παραμείνω ξαπλωμένη.

Οι μαίες ήταν εκεί για να καθαρίσουν και να με βοηθήσουν σε ότι χρειαστώ μέχρι αργά. Η μία ήρθε ξανά το μεσημέρι της επόμενης μέρας και ερχόταν καθημερινά για 3-4 μέρες για να βλέπει εμένα και τη μικρή μας. Η υποστήριξή τους ήταν πολύτιμη και για αρκετό καιρό αργότερα όταν χρειαζόμουν βοήθεια στον θηλασμό.

Για μένα το πιο σημαντικό ήταν να νιώθω ασφαλής στα χέρια τους, στο σπίτι μου και με αυτόν που αγαπώ. Ούτε μία φορά δεν πέρασε από το μυαλό μου ότι κάτι μπορεί να πήγαινε στραβά και κατά τη διάρκεια εκείνης της βραδιάς ούτε μία φορά δεν ένιωσα ανασφάλεια ως προς την απόφασή μου. Ίσα ίσα που ήμουν πολύ χαρούμενη και ενθουσιασμένη με την επιλογή αυτή.

Όλα ήταν τέλεια και όπως τα είχα φανταστεί και ονειρευτεί… γιατί το όνειρο το είχα δει κατά τη διάρκεια της πρώτης εγκυμοσύνης μου: πως γεννούσα στο σπίτι, πάνω στο κρεβάτι μου με τα λιλά σεντόνια, με πολύ λίγο φως και μουσική.

Τα όνειρα λοιπόν γίνονται πραγματικότητα κάποιες φορές.

Τ.Κ.


Image courtesy of Victor Habbick / FreeDigitalPhotos.net


Σας άρεσε το άρθρο μας; Διαδώστε το!


Χταποδάκι ξιδάτο: Εύκολο, νόστιμο και νηστίσιμο... η συνταγή!

Η παρακάτω μας συνταγή για ένα απολαυστικό και νηστίσιμο ξιδάτο χταπόδι στην κατσαρόλα είναι πραγματικά πανεύκολη για όλους!
Δοκιμάστε τη και πείτε μας εντυπώσεις..






Υλικά Συνταγής: 

1 Χταπόδι
2-3 Φύλλα Δάφνης
Ξύδι
Λάδι
Ρίγανη
(Αλάτι, Πιπέρι - προαιρετικά)




Εκτέλεση:
- Καθαρίζουμε το χταπόδι, βγάζοντας τα μάτια και το δόντι του.
- Πλένουμε το χταπόδι καλά και το βάζουμε στο σκεύος μας.
- Στην κατσαρόλα μας βάζουμε ελάχιστο νερό με μια κουταλιά ξύδι και τα φύλλα δάφνης. (προαιρετικά και πιπέρι)
- Βράζουμε μέχρι να μαλακώσει σε μέτρια φωτιά.
- Το αποσύρουμε από τη φωτιά και το κόβουμε κομματάκια.
- Προσθέτουμε λάδι, μπόλικο ξύδι και ρίγανη


Tips:
- Μέχρι να ετοιμαστεί το χταπόδι "μαζεύει" πολύ,
  οπότε.... σκεφτείτε καλύτερα το μέγεθος του χταποδιού που θα αγοράσετε
- Κατά το βράσιμο το χταπόδι θα πεταχτεί όρθιο.... είναι φυσιολογικό, μην ανησυχείτε

- Μην το αφήσετε παραπάνω από την ώρα που επαρκεί στη φωτιά, για να μη σας στεγνώσει.
- Το αλάτι δεν είναι απαραίτητο. Το πιπέρι είναι προαιρετικό, κατά το βράσιμο.



Σας άρεσε; Διαδώστε το!