Καλοκαιρινό DIY Δώρο για το σχολείο και τις Δασκάλες μας!

Αυτή την εβδομάδα το Αγγελάκι μας ξεκινάει τη δεύτερη χρονιά του στον παιδικό σταθμό, στο μεταβρεφικό τμήμα πια! Ωστόσο, μόλις θυμήθηκα ότι με αυτά και με τα άλλα που όλοι μας βιώσαμε αυτό το καλοκαίρι και ειδικά τον Ιούλιο μήνα που έκλεινε ο παιδικός.... είχα ξεχάσει - παραλείψει να σας παρουσιάσω μέχρι σήμερα τα DIY αποχαιρετιστηρία δωράκια που ετοίμασα και προσφέραμε στις δασκάλες μας και το υπόλοιπο προσωπικό του σχολειού μας για το καλοκαιράκι. Ήρθε η ώρα λοιπόν!
(Ξέρετε τώρα, αν σας αρέσει η ιδέα και τη διαβάζετε καθυστερημένα, κάντε ένα pin για του χρόνου!)

Το Δώρο στη Δασκάλα μας

Στη δασκάλα με την οποία το Αγγελάκι μας περνάει μαζί τις περισσότερες ώρες της ημέρας, αποφασίσαμε να προσφέρουμε ένα βιβλίο το οποίο συνοδεύσαμε με έναν χειροποίητο DIY σελιδοδείκτη. Το θέμα του βιβλίου επέλεξα να έχει άμεση σχέση με τα παιδιά και την διαπαιδαγώγηση και ανάπτυξή τους, ενώ για το σελιδοδείκτη το θέμα μας ήταν άκρως καλοκαιρινό.

Τα υλικά μας προέκυψαν εύκολα από τα υπόλοιπα και τα απομεινάρια των κατασκευών που είχαμε κάνει για το πάρτυ μας τον Ιούνιο (ακόμα να σας το παρουσιάσω κι αυτό...!), ενώ δε σας κρύβω ότι όπως απότομα και ξαφνικά μου ήρθε η ιδέα δημιουργίας του σελιδοδείκτη, ένα βράδυ μόλις είχα κοιμίσει τη μικρή μου, έτσι απότομα και ξαφνικά άρπαξα και το ψαλίδι και χωρίς χάρακες και μετρήσεις ξεκίνησα να κόβω τα διάφορα στοιχεία της ιστορίας του.




Και κάπως έτσι ξεκίνησε σιγά - σιγά να παίρνει μορφή η ιδέα μου...















Για να ολοκληρωθεί τελικά... έτσι:



















Όπως βλέπετε στη φώτο, το βιβλίο που διάλεξα ως δώρο για τη δασκάλα είναι "Η συναισθηματική νοημοσύνη των παιδιών" του John Gottman, ένα βιβλίο που διάβασα το χειμώνα που μας πέρασε και το οποίο εύχομαι να διάβαζαν όλοι οι γονείς -και γιατί όχι και όλοι οι εκπαιδευτικοί- του κόσμου.....
Μετά όλα θα μπορούσαν να είναι τόσο διαφορετικά καλύτερα για όλους μας.

Για τη συσκευασία επέλεξα μια σκέτη χαρτοσακούλα δώρου την οποία στόλισα με το DIY σελιδοδείκτη μας και έτοιμο προς παράδοση!

Πως θα φάνηκε η ιδέα μου και η υλοποίησή της;;;




Τα υπόλοιπα δώρα μας για όλο το προσωπικό του παιδικού σταθμού:


Λόγω των πολλών ωρών που το Αγγελάκι περνάει στο Σχολείο, εκτός από τη βασική δασκάλα και τη δεύτερη βοηθό που έχει στο τμήμα της, τη φροντίζουν ακόμα άλλη δασκάλα το πολύ πρωί και άλλη το απόγευμα. Επίσης η μαγείρισσα, ο φροντιστής του κτιρίου αλλά και οι ιδιοκτήτες-διευθυντές του σταθμού είναι σίγουρα ανάμεσα σε εκείνους που θέλαμε να ευχαριστήσουμε στο τελείωμα της σχολικής χρονιάς. Τι πιο εύκολο λοιπόν, από το να επιλέξουμε να προσφέρουμε τελικά ένα μικρό συμβολικό δωράκι προς όλο το προσωπικό (δασκάλες, φροντιστές και διοίκηση).

Άμεση σκέψη και σταθερή αξία επιτυχίας τα χειροποίητα σαπουνάκια μας!

Ήταν η δεύτερη φορά που έφτιαξα μόνη μου DIY σαπούνια έχοντας ως οδηγό τις δυο σχετικές αναρτήσεις της Μάχης που μπορείτε κι εσείς να δείτε και να εμπιστευτείτε εδώ και εδώ.


Τα υλικά συγκεντρώθηκαν:

 
Διάφανη βάση γλυκερίνης, χρώμα ζαχαροπλαστικής, αιθ. έλαιο λεβάντας, οινόπνευμα, κουπάτ.


Οι κατσαρόλες άρχισαν να ζεσταίνονται:













Λιώνουμε τη γλυκερίνη σε μπεν μαρί, τη χρωματίζουμε και την αρωματίζουμε.


Και η ιδέα άρχισε να παίρνει σάρκα και οστά χρώματος.. θαλασσινού αλλά και ουρανίου!












Ρίχνουμε τη γλυκερίνη σε ένα ταψί ή μπολ να κρυώσει και μετά κόβουμε τα σχέδια που θέλουμε.




Τα τιρκουάζ σαπουνάκια μου συσκεύασα με διάφανη μεμβράνη 
και στόλισα ντύνοντάς τα με χάρτινους, φωτεινούς, κατακίτρινους ήλιους!


 


Για την τελική μου παρουσίαση... αφού διάλεξα το κουτάκι στο οποίο θα τα τοποθετούσα, ετοίμασα και μια πρωτότυπη, καλοκαιρινή,  χειροποίητη κάρτα να τα συνοδέψω...






















Και ιδού το τελικό αποτέλεσμα! 




 

Λοιπόν, πως σας φαίνεται;;; Οι αποδέκτες μας, πάντως, ενθουσιάστηκαν!


Σας άρεσε το άρθρο μας; Διαδώστε το!




Διαβάστε επίσης:
- Περισσότερες ιδέες και diy δημιουργίες από τη mama-Irini στην ενότητα creating εδώ!

Αναμνήσεις από τη δική μου (καλοκαιρινή) παιδική αθωότητα!

Προχτές το απόγευμα, όταν σηκωθήκαμε από τη μεσημεριανή μας σιέστα, ο καλός μου πήγε κατευθείαν στην κουζίνα να σερβίρει το απογευματινό μας φρουτάκι.

Καθώς έκοβε το καρπούζι, με φωνάζει και μου λέει "Ανυπομονώ να μάθω στην κόρη μου να τρώει το καρπούζι στο χέρι δαγκώνοντας κατευθείαν από τις φέτες του".



Δεν μπορώ να σας περιγράψω πως ένιωσα εκείνη τη στιγμή.
Μια μόνη ασήμαντη αφορμή της καθημερινότητάς μας πόσες μα πόσες αναμνήσεις της παιδικής μου ηλικίας έφεραν στο προσκήνιο. Ξαφνικά μια σειρά αναρίθμητων μαγικών εικόνων των καλοκαιριών της παιδικής μου ηλικίας πέρασαν σε κλάσματα δευτερολέπτων μπροστά από τα μάτια μου. Δε θα σας τις κρύψω, θα τις μοιραστώ μαζί σας ευθύς αμέσως γιατί είμαι σίγουρη πως και σε πολλές από εσάς οι παρακάτω σκηνές, έχουν πολλά να θυμίσουν!


Παιδική (καλοκαιρινή) ευτυχία είναι:

- Να τρως καρπούζι δαγκώνοντας απευθείας τη φέτα που στάζει στις παλάμες σου!

- Να κλέβεις τα κορόμηλα και τα βατόμουρα του γείτονα και να τα γεύεσαι, αφού πρώτα τα ψιλοτρίψεις στη γεμάτη χώμα από την αλάνα, μπλούζα σου!

- Να περιμένεις πως και πως τη στάση του αυτοκινήτου μπροστά από το επόμενο datsun από το οποίο ο μπαμπάς θα αγοράσει μπανάνες!

- Να βγαίνεις απόγευμα για παιχνίδι και με τα μήλα, το εφτάπετρο, το αναμμένο καμίνι, την αμπάριζα, το κρυφτοκυνηγητό, το χαλασμένο τηλέφωνο, την παντομίμα και το κουτσό να φτάνει βράδυ χωρίς να το καταλάβεις!

- Να τρως παγωτό πατούσα, σπρώξε γλύψε ή γρανίτα μισό-μισό λεμόνι, φράουλα!

- Να γυρνάς την τελευταία ημέρα του σχολείου στο σπίτι μούσκεμα από το μπουγέλο!

- Να πνίγεις τα γέλια με τα αδέρφια σου κάτω από τα μαξιλάρια του μεσημεριανού ύπνου.... που οι γονείς χρειάζονται τόσο πολύ!

- Να διαβάζεις με τις ώρες τους 5 Φίλους, τους Μυστικούς Εφτά, τα 5 Λαγωνικά και το Κολέγιο του Σεντ Κλαίρ!


Και τώρα ξέρετε.....
ανυπομονώ να συμπληρώσετε την παραπάνω λίστα με τις δικές σας παιδικές αναμνήσεις!



ΥΓ... παρακάτω λέω να ξεκινήσω και τη χειμωνιάτικη λίστα μου:
- Βουτώντας μια μεγάλη κουταλιά της σούπας στο κουτί με τη σοκολατούχα σκόνη (βλ. HEMO!)
- Χτυπώντας το nescaffe της μαμάς στην κούπα με μια σταλιά νερό και το κουτάλι!


Το παραπάνω κείμενο γράφτηκε από τη mama-Irini για το περιοδικό sugarmama.gr


Σας άρεσε το άρθρο μας; Διαδώστε το!