Το δικό μας POLKA DOTS PARTY - Με θέμα το πολύχρωμο πουά (μέρος α΄!)

Μετά από... μήνες στρώνομαι επιτέλους να (περί)γράψω τα του γενέθλιου πάρτυ που διοργανώσαμε τον περασμένο Ιούνιο για το μικρό μας Αγγελάκι, που συμπλήρωνε το 2ο έτος ζωής Για τις προετοιμασίες και την οργάνωση έπιασα δουλειά από το Πάσχα και μετά. Σκέψεις, ιδέες και προτάσεις έρχονταν και έφευγαν σαν καταιγίδα μέχρι να καταλήξουμε σε χώρο, θέμα και λοιπές λεπτομέρειες.

Ως προς το χώρο...

Ευτυχώς η σκέψη μου για την αξιοποίηση της πυλωτής της πολυκατοικίας στην οποία διαμένουμε... βρήκε σύμφωνους τους συνενοίκους μας, οι οποίοι παρόλο που δεν είχαν βιώσει ξανά κάτι αντίστοιχο στο οίκημα, ανταποκρίθηκαν με θετική ενέργεια και χαρά στην πρόταση αλλά και στο κάλεσμά μας. Ο μπαμπάς μας είχε παραξενευτεί λίγο στην αρχή για την ιδέα-πρότασή μου και είχε ενδοιασμούς και αμφιβολίες, αλλά τελικά... πείστηκε, βοήθησε και το χάρηκε και ο ίδιος!

Στο επόμενο, β΄μέρος του ποστ για το πάρτυ μας... θα σας αποκαλύψω
πόσους χαρτονένιους πολύχρωμους κύκλους χαρτοκόψαμε για τη διακόσμησή μας!!!

Ως προς το θέμα...

Με τους ήρωες από τα διάφορα γνωστά και άγνωστα cartoon που μας περιτρυγυρίζουν γενικά δεν τα πάω και πολύ καλά, ενώ και το Αγγελάκι μας είναι αρκετά μικρό για να έχει αρχίσει να έχει σχετικές προτιμήσεις, αδυναμίες και αιτήματα. Έτσι, λοιπόν, μετά από αρκετή σχετική διαδικτυακή αναζήτηση αποφάσισα! Το θέμα μας, πρωτότυπο νομίζω για τα ελληνικά δεδομένα, (θα) ήταν το πολύχρωμο πουά ή αλλιώς....

Είχα να ετοιμάσω ένα polka dots party α λά ελληνικά!

Όπως μπορείτε εύκολα να φανταστείτε μικρές και μεγάλες χρωματιστές και πουά λεπτομέρειες είχαν την τιμητική τους και κατέκλυσαν τα πάντα γύρω μας εκείνο το απόγευμα. Όσο και όπου μπόρεσα προτίμησα να χρησιμοποιήσω παστέλ αποχρώσεις, μιας και γενικά μου ταιριάζουν περισσότερο!

Save The Date και Επίσημη Πρόσκληση...

Όλα ξεκίνησαν με ένα Save The Date ηλεκτρονικό μήνυμα που στάλθηκε σε όλους τους καλεσμένους μας για να "μαρκάρουν" την ημερομηνία και το event μας, μιας και για το σχεδιασμό της επίσημης πρόσκλησης, που επίσης στάλθηκε ηλεκτρονικά, καθυστέρησα λίγο.

Το αποτέλεσμα των δυο γραφικών που δημιούργησα σχετικά το βλέπετε παρακάτω.

Δεν έχω μεγάλη συμπάθεια στα αλλόγλωσσα πολυφορεμένα στοιχάκια, 

και έτσι στην πρόσκληση αυτοσχεδίασα.... αλά ελληνικά! Πώς σας φαίνεται το αποτέλεσμα;

Tα γραφικά τα σχεδίασα μόνη μου, όπως και ότι άλλο θα δείτε παρακάτω... 

Ωστόσο το "2" με το πουά και το cup cake είναι έμπνευση της αγαπημένης μας Αθηνάς Κάκου (craftaholic-shop.gr) που το δημιούργησε αποκλειστικά για το Αγγελάκι μας, στο προσωποποιημένο φόρεματάκι που ετοίμασε για τη γενεθλιάζουσα μας ειδικά για την ημέρα του πάρτυ. Τέλειο;;; 

www.craftaholic-shop.gr

Τα τραπέζια και το μενού μας...

Τα δυο τραπέζια που στήσαμε, ένα για τον παιδικό και ένα για τον "ενήλικο" μπουφέ μας ντύθηκαν με τραπεζομάντιλα λευκά με πουά και γέμισαν με πολύχρωμα σερβίτσια και χαρτοπετσέτες. Ενώ σχεδίασα και από ένα εκτυπώσιμο με πληροφορίες για το μενού που αναμέναμε να γεμίσει το καθένα.

Α! είχαμε στήσει σε μια άκρη σε ένα τραπεζάκι, και την καφετιέρα μας με όλα τα λοιπά απαραίτητα συμπράγκαλα και στην αρχή εκτελούσαμε άμεσα παραγγελίες καφέδων για τους γονείς... espresso, cappucino, fredo κλπ κλπ κλπ.... αχ ταλαιπωρία, που τράβηξε ο καλός μου σε αυτό το στάδιο!!!

Το μενού μας περιελάμβανε λιχουδιές γλυκές και αλμυρές, κυρίως χειροποίητες και σπιτικές. 

Συγκεκριμένα είχα ετοιμάσει με τα χεράκια μου από δυο γλυκά κεράσματα για το καλωσόρισμα για γονείς και παιδιά, σύνολο τέσσερα.... τα εξής:

Γλυκό Καλωσόρισμα για τα παιδιά:  
Γλειφιτζούρια - στικς σοκολάτας & Ατομικά ζελέ σε μωσαϊκό

Γλυκό Καλωσόρισμα για τους μεγάλους: 
Oreo cakes & Ατομικά cheese cakes 

 

Δύο φωτογραφίες πολύ "λίγες" για να αναδείξουν το μεγαλείο των γλυκισμάτων μου..... πππφφφ!!!

 Τα σταντ με τα ατομικά ζελέ και cheese cake δεν πρόλαβαν να φωτογραφηθούν εγκαίρως!

 

  

Το αλμυρό μενού για τους γονείς αποτελούνταν από: 

- Μια μεγάλη πιατέλα στην οποία είχαμε ψιλοκόψει πολύχρωμα λαχανικά (καρότα, αγγούρια, πιπεριές) σε στικ και είχαμε προσθέσει ντοματίνια και διάφορα τυριά κομμένα σε μπουκίτσες. 

- Ένα βαθύ σκεύος με μπόλικα ognion rings ή αλλιώς δαχτυλίδια καραμελλομένου κρεμμυδιού, τα οποία προσωπικά λατρεύω και θεωρώ τον απόλυτο συνοδευτικό μεζέ για καλή παρέα και μπύρα! 

- Όλα τα παραπάνω συνόδευαν δυο σάλτσες ντιπ που είχα επιμεληθεί, επίσης, προσωπικώς(!) και διαφόρων ειδών κριτσίνια, παξιμαδάκια, κράκερς κλπ κλπ κλπ

- Στο τέλος..... ήρθαν και οι super γίγας πίτσες μας!!! (νά τα, νά τα και τα ετοιματζίδικα....σσστ!)

Όπως ίσως διαβάσατε και στα εκτυπώσιμα μενού μας παραπάνω, 

μπύρες - κρασί και αναψυκτικά ήταν στη διάθεση των φίλων μας για να απολαύσουν το φαγητό τους.

Το αλμυρό μενού για τα παιδιά αποτελούνταν από: 

- Σπιτικά Τοστάκια/Μπομπίτσες με γαλοπούλα και τυρί

- Τυροπιτάκια - Κοτομπουκιές - Πατατοκροκέτες (σας είπα για τα αγοραστά κατεψυγμένα, ε;!)

- Σουβλάκια/Στικς με χειροποίητο κεφτεδάκι, αγγούρι, ντοματάκι και τυρί.
Αυτά τα τελευταία στήθηκαν όρθια γύρω από ένα "ντυμένο" στεφάνι από φελιζόλ και έκαναν και τη μεγαλύτερη εντύπωση...

Οι μικροί μας φίλοι συνόδεψαν το πιάτο τους με χυμούς και λεμονάδες/πορτοκαλάδες σαν αυτές:

Εδώ πρέπει να σας πω ότι για τα παιδιά δεν είχα αρκετά τραπεζοκαθίσματα στο... επίπεδό τους, αλλά είχα μια ιδέα διαφορετική, την οποία χάρηκαν πολύ!

Για την ακρίβεια, όταν ήρθε η ώρα να σερβιριστούν, τους πρότεινα να δοκιμάσουν να φάνε με έναν τρόπο εναλλακτικό, σε ένα τραπέζι "μαγικό". 

Στη συνέχεια με τη συμμετοχή και τη βοήθειά τους στρώσαμε κάτω ένα μεγάλο τραπεζομάντιλο στο οποίο μαζί τοποθετήσαμε τα σουπλά και τα σερβίτσια τους, λίγο πριν καθίσουν κάτω οκλαδόν όλα γύρω-γύρω για το φαγητό και το ποτό τους...

Το αποτέλεσμα, ευτυχώς, δεν έτυχε αλλά πέτυχε! 

Tip: Στα σημεία της πυλωτής στα οποία κινήθηκαν τα παιδιά με τα παιχνίδια τους και εκεί όπου "στρώσαμε το τραπέζι τους", είχαμε από πριν προνοήσει να καλύψουμε όλο το πάτωμα με το χοντρό χαρτόνι που χρησιμοποιούν οι μπογιατζήδες και λοιποί επαγγελματίες στις οικοδομές!

Ξέρω - ξέρω... σας χρωστάω τις συνταγές για τις περισσότερες από τις προαναφερόμενες φαγώσιμες δημιουργίες μου αλλά υπόσχομαι να προσπαθήσω να σας "εξοφλήσω" στο άμεσο μέλλον!

Και κάπου εδώ... μόλις κατάλαβα γιατί τόσους μήνες δεν είχα αξιωθεί να συγκεντρωθώ να (κατά)γράψω αυτό το αφιέρωμα! Για αυτό αποφασίζω να κόψω το ποστ σε δύο μέρη και προς το παρόν σας αφήνω (ελπίζω με μια γεύση γλυκιά) και σας υπόσχομαι (πάλι?!) ότι θα επανέλθω soon με τα υπόλοιπα ενδιαφέροντα του πάρτυ μας. Διακόσμηση χώρου - Ομαδικά παιχνίδια - Πινιάτα - Τούρτα - Δωράκια κλπ κλπ κλπ στο επόμενο επεισόδιο!

Mέχρι τότε περισσότερες ιδέες για το δικό σας polka dots πάρτυ, βρείτε στο πίνακα που δημιούργησα κατά τη διάρκεια των δικών μου σχτικών αναζητήσεων στο pinterest εδώ!

Για πείτε τε μου τώρα... ανυπομονείτε για τη συνέχεια;;; Ή μόνη μου χαίρομαι η μάνα, οέο...?!

EDIT: Το β΄μέρος του πάρτυ μας αναρτήθηκε εδώ, σας περιμένω!!!

Σας άρεσε το άρθρο μας; Διαδώστε το!

Διαβάστε επίσης:
- DIY παιχνίδι για ένα ή και πολλά παιδιά (για πάρτυ αλλά όχι μόνο!)

- Στον πυρετό της διοργάνωσης ενός παιδικού πάρτυ! (...και μια ιδέα)

Είσαι και εσύ μια party-maniac μαμά;;; Έλα στη νέα παρτομάδα μας στο facebook!
Για τις λεπτομέρειες και τη συμμετοχή σου, κάντε κλικ εδώ!

Διαβάστε τη Συνέχεια...

Ένας φυσιολογικός τοκετός - Οι απρόσμενες επιπλοκές - Η υστερεκτομή - Η απώλεια - Το δώρο..... Η ΖΩΗ!

28η Οκτωβρίου 2011...
13 ημέρες πριν από την πιθανή ημερομηνία τοκετού μου.

Ώρα 2:30 πμ. Σηκώθηκα για τουαλέτα και ανακάλυψα μια μικρή αιμορραγία. 

Δεν ανησύχησα σημαντικά και αποφάσισα να ενημερώσω το γιατρό το επόμενο πρωί.
Δεν ανησύχησα σημαντικά;;;
Υποσυνείδητα ισως ναι. 

Μετά απο λίγη ώρα με ξαναπήρε ο ύπνος και το όνειρο που είδα το θυμάμαι σαν χθες:

Ήμουν με τον άντρα μου σε ένα μεγάλο κτίριο και κρατούσαμε βαλίτσα. Ήταν το μαιευτήριο. Ανεβαίναμε τις σκάλες και ξαφνικά - δεν ξέρω πως - χαθήκαμε. Βρέθηκα μόνη μου σε ένα σκοτεινό υπόγειο και δεν ήξερα από που να βγω. Είχα πολύ άγχος και δεν καταλάβαινα γιατί και πως βρέθηκα εκεί. Άρχισα να κλαίω και να νομίζω ότι κάτι πολύ κακό θα μου συμβεί. Ξαφνικά, ενώ ένιωθα ότι είχαν περάσει πολλές ώρες που βρισκόμουν μόνη στο υπόγειο, πέρασε από μπροστά μου μια παρέα παιδιών με ποδήλατα. Ένα όμορφο καστανόξανθο αγόρι με κατακόκκινο μπουφάν μου χαμογέλασε, με πήρε από το χέρι και με έβγαλε στο φως.
Ξύπνησα κλαμμένη και ιδρωμένη. Είπα στο Θάνο μου: " Νομίζω πως σήμερα θα γεννήσω ".
Και από μέσα μου αναρωτήθηκα:  "Θα πάνε όλα καλά;;;;".

Τηλεφώνησα στο γιατρό μου να τον ενημερώσω για τη νυχτερινή αιμορραγία. 

Τον πέτυχα στο μαιευτήριο και μου είπε να πάω από κει για να με δει. Την ώρα που έμπαινα στο αυτοκίνητο κατάλαβα ότι το μωρό είχε κατέβει αρκετά γιατί μου ήταν πολύ δύσκολο να καθίσω.
Πράγματι, ο γιατρός μου είπε ότι το μωρό είχε κατέβει πολύ και αφού είχα και λίγο αίμα, καλύτερα να μην περιμένουμε άλλο. Τη στιγμή που ο γιατρός ετοιμαζόταν να μου κάνει τεχνητούς πόνους, εγώ άρχισα να πονάω φυσικά! Γέννησα φυσιολογικά και σχετικά εύκολα μέσα σε 2,5 ώρες, πράγμα σπάνιο για πρώτο τοκετό από ο,τι έλεγαν όλοι εκεί. 

Πήρα αγκαλιά το αγοράκι μου και ένιωσα την απόλυτη ευτυχία!! 

Αυτή είναι η τελευταία στιγμή που θυμάμαι. Η τελευταία εικόνα που έχω από εκείνη την ημέρα. 

Τα όσα ακολούθησαν θα σας τα διηγηθώ όπως μου τα διηγήθηκαν κι εμένα...

Αφού μου πήραν το μωρό για να το περιποιηθούν και ενημέρωσαν τους δικούς μου ότι όλα πήγαν καλά, ο γιατρός μου διαπίστωσε ότι η μήτρα μου δεν έκανε συσπάσεις. Περίμενε λίγη ώρα και προσπαθούσε να την κάνει να συσπαστεί, αλλά η μήτρα μου δεν ανταποκρινόταν. Με μετέφεραν στο χειρουργείο και μου έκαναν νάρκωση. Ακόμα όμως και πριν τη νάρκωση δε θυμάμαι τίποτα έως και σήμερα. Προφανώς ο εγκέφαλος μου επέλεξε να τα αποβάλλει όλα αυτά και να κρατήσει ως τελευταία εικόνα την ομορφότερη όλων. Και παραλίγο αυτή η ανάμνηση να ήταν η τελευταία της ζωής μου... 

Είχα εσωτερική αιμορραγία λόγω πλαδαρής μήτρας, η οποία "απειλούσε" να εξαπλωθεί στην κοιλιά μου. Ο γιατρός μου, που είναι και φίλος μου, μαζί με μια ομάδα γιατρών που συστάθηκε για την περίπτωση μου, αγωνίστηκαν παλεύοντας με την αδιάφορη μήτρα μου για πολλές ώρες. 

Ήταν μάταιο... 

Η μήτρα μου αποφάσισε για μένα. Η φύση αποφάσισε για μένα... Οι γιατροί αποφάσισαν για μένα... Οι δικοί μου συναίνεσαν... Δεν ξέρω ποιος από όλους τελικά αποφάσισε για μένα. Για μας... Πάντως δεν αποφάσισα εγώ! Και αυτό είναι που πόνεσε παρά πολύ μετά το πρώτο σοκ. 

Η μήτρα μου με όλα τα εξαρτήματα πλην των ωοθηκών αφαιρέθηκε στις 5 τα ξημερώματα της επόμενης ημέρας. Της δεύτερης ημέρας στη ζωή του παιδιού μου. Αφαιρέθηκε για να σωθεί η ζωή μου. Και στη θέση της άφησε ένα τεράστιο αιμάτωμα... Και ύστερα ένα κενό... 

Μετά την επέμβαση με έβαλαν σε καταστολή στην εντατική για να ηρεμήσει ο οργανισμός μου. Ένας οργανισμός που είχε πιάσει πάτο και άρχισε να ανεβαίνει σταθερά αμέσως μετά την υστερεκτομή. 

Με ξύπνησαν 2 ημέρες μετά. Δευτέρα μεσημέρι... 

Το μωρό μου γεννήθηκε Παρασκευή και μπήκε στη θερμοκοιτίδα γιατί δεν έτρωγε. Δέχτηκε να πιει την πρώτη γουλιά γάλα (τεχνητό φυσικά) Δευτερα μεσημερι. Τυχαίο;;;

Παρέμεινα λίγες μέρες στην εντατική, ώσπου να σταθεροποιηθούν οι τιμές στο αίμα και να υποχωρήσει κάπως το οίδημα (δε μπορούσα όχι να περπατήσω, ούτε και να γυρίσω πλευρό).

Είδα το μωρό μου Τετάρτη απόγευμα για πρώτη φορά (ή μάλλον για δεύτερη) και την Πέμπτη μεταφέρθηκα στο δωμάτιο. 

Το Σάββατο με πληροφόρησαν για την αφαίρεση της μήτρας.

Μου το είπε ο γιατρός μαζί με τον άντρα μου. Το ήξεραν όλοι βέβαια εκτός από μένα. Τότε βέβαια δε με απασχόλησε πολύ αυτό το νέο. Ήμουν ακόμα σοκαρισμένη από το γεγονός ότι έφτασα τόσο κοντά στο θάνατο, λίγο μετά τη γέννηση του παιδιού μου.
Αυτό μου ήταν αδιανόητο. Και ακόμα μου είναι... 

Γιατί συνέβη σε μένα αυτό; Δεν είμαι μεγάλη σε ηλικία, δεν είμαι παχύσαρκη, δεν έχω βεβαρημένο ιστορικό ούτε κάποια κληρονομικότητα. Είναι από τα ιατρικά ανεξήγητα ...

Τώρα, σχεδόν 4 χρόνια μετά υπάρχουν στιγμές που κοιτάζω το παιδί μου και μου θυμίζει εκείνο το αγόρι που με έσωσε στο όνειρο. 

Και έχω περάσει από όλα τα στάδια "πένθους" της μήτρας μου που μας άφησε νωρίς. 

Σοκ, απορία, θυμός, απώλεια, αποδοχή. 

Έχω αποδεχτεί αυτό που μου συνέβη, 

έχω ένα υπέροχο αγοράκι περίπου 4 ετών και γιορτάζω τα γενέθλιά μου 2 φορές το χρόνο: 

μια στις 25 Αυγούστου και μια στα γενέθλια του γιου μου: 28 Οκτωβρίου, επετειακή έκδοση!!!

PS: αφορμή για να γράψω ήταν η σημερινή ερώτηση του γιου μου, όταν είδε μια γνωστή μας που κοντεύει να γεννήσει: "Εσύ μαμά θα κάνεις μωρό;"

Γεωργία Α.

Σας άρεσε το άρθρο μας; Διαδώστε το!

Διαβάστε επίσης, περισσότερες αληθινές μαμαδοϊστορίες μας:

- Τοκετός στο σπίτι.... μια συγκινητική αληθινή ιστορία

- Όταν η εγκυμοσύνη διακόπτεται απρόσμενα...

- Ο επαναγαλακτισμός μου, μια αληθινή εμπειρία

Διαβάστε τη Συνέχεια...

Πρώτη φορά στον παιδικό σταθμό και πως να προσαρμοστείτε

Ο Σεπτέμβρης έφτασε και μαζί του πολλά μικρά παιδιά θα πρέπει για πρώτη φορά να αποχωριστούν το ζεστό τους χώρο και τα αγαπημένα τους πρόσωπα (γονείς, παπουδογιαγιάδες κλπ) για να πάνε πλέον στον παιδικό σταθμό.

Το στάδιο της πρώτης επαφής με τον παιδικό σταθμό αλλά και της προσαρμογής, δεν είναι ιδιαίτερα εύκολο ούτε για εμάς τους γονείς... πόσο μάλλον για τα μικρά μας. 

Αυτά είναι που καλούνται από τη μια στιγμή στην άλλη να βρεθούν και να παραμείνουν για ώρες αρκετές σε έναν χώρο που μέχρι πριν λίγες ημέρες δεν είχαν καν ξαναεπισκεφθεί. Παράλληλα καλούνται να συναναστραφούν "φίλους" αλλά και να "υπακούσουν" παιδαγωγούς, τους οποίους δεν γνωρίζουν από πριν.
Ανεξάρτητα από το αν το δικό σας παιδί, το οποίο μπορεί να βρεθεί σε λίγο καιρό σε αυτή τη φάση, είναι μεγαλύτερο ή μικρότερο των 3 ετών -ηλικία που θεωρείται ορόσημο για την απομάκρυνση ενός παιδιού από τους δικούς του και την εισαγωγή του στον παιδικό σταθμό- ένα είναι βέβαιο... Όσο περισσότερο προετοιμαστείτε εσείς οι ίδιοι και προετοιμάσετε και το παιδί σας και όσο περισσότερο επενδύσετε στην ήπια και ομαλή προσαρμογή του σε αυτή την αλλαγή και ένταξή του στο νέο περιβάλλον, τόσο πιο ευνοϊκή θα είναι και η εξέλιξη της χρονιάς για όλους σας.

Σκεφτείτε τα εξής δυο πολύ απλά χαρακτηριστικά: Το παιδί σας μέχρι τώρα ζει και κινείται σε ένα περιβάλλον οικείο και γνώριμο, ενώ ταυτόχρονα έχει γύρω του ανθρώπους με τους οποίους αισθάνεται άνεση και ασφάλεια τόσο ως προς το να εκφραστεί το ίδιο απέναντί τους όσο και ως προς το να καταφύγει σε αυτούς σε οποιαδήποτε δύσκολη, ανήσυχη, στρεσογόνα κατάσταση έχει να αντιμετωπίσει.

Από τα παραπάνω γίνεται σαφές πως για να δεχτεί ένα παιδί να παραμείνει στο νέο αυτό χώρο του παιδικού σταθμού αλλά και να μπορέσει να ζήσει μέσα σε αυτόν του χρειάζονται δυο πράγματα:

- Να γνωρίσει το περιβάλλον και να νιώσει άνετα μέσα σε αυτό
- Να γνωρίσει τους ανθρώπους οι οποίοι πλέον θα αναλάβουν τη φροντίδα του και νιώσει ασφάλεια μαζί τους

Για να το πετύχετε αυτό, θα σας πρότεινα να αφιερώσετε τουλάχιστον μια εβδομάδα στην ήπια προσαρμογή του παιδιού σας στο νέο χώρο και να "ακούτε" τις αντιδράσεις και τα συναισθήματά του. Το ιδανικότερο θα ήταν, σε συνεννόηση με τους διαχειριστές του παιδικού σταθμού στον οποίο έχετε αποφασίσει να εμπιστευτείτε το παιδί σας, αυτή τη μια τουλάχιστον εβδομάδα να συνοδεύετε οι ίδιοι ή κάποιος άλλος πολύ αγαπημένος το παιδί στον σταθμό και να παραμένετε μαζί του με τον παρακάτω τρόπο και για τους παρακάτω λόγους:

- Τις πρώτες 2-3 ημέρες πηγαίνετε μαζί με το παιδί στο σταθμό και μπαίνετε στην τάξη κι εσείς για κάποιες λίγες (1-2) ώρες. Εσείς καθόσαστε διακριτικά σε ένα σημείο της αίθουσας όπου δεν παρενοχλείτε και δεν επεμβαίνετε στα όσα διαδραματίζονται μέσα στο χώρο. Αν το παιδί σας θέλει να έρθει κοντά σας, μπορεί. Αν θέλει να εξερευνήσει το χώρο, είναι ελεύθερο να το κάνει.

- Παράλληλα συζητάτε και είσαστε φιλική με την παιδαγωγό της τάξης στην οποία αφήνετε όλο το χώρο, που το ίδιο το παιδί σας της επιτρέπει να πάρει, στο να το πλησιάσει, να το φροντίσει, να αναπτύξει τις σχέσεις της μαζί του.

- Παραμένετε εκεί μέχρι το παιδί να σας δείξει ότι κουράστηκε και επιθυμεί την αποχώρησή του ή μέχρι το πέρας κάποιας ώρας που εσείς έχετε ορίσει.

- Αυτό επαναλαμβάνεται για κάποιες ημέρες, ενώ εσείς έχετε όλο και πιο διακριτική παρουσία στην τάξη.

Με αυτόν τον τρόπο το παιδί έχει το χρόνο να γνωριστεί με το νέο περιβάλλον αλλά και να αναπτύξει την επαφή του με το νέο πρόσωπο που θα έχει την εποπτεία του από εδώ και στο εξής. Εσείς του δείχνετε ότι βρίσκεστε μαζί σε έναν χώρο τον οποίον εμπιστεύεστε, όπως και τους ανθρώπους του. Έτσι το παιδί σιγά σιγά νιώθει όλο και πιο άνετα με τα δυο αυτά νέα δεδομένα.

Η παραπάνω διαδικασία γίνεται για δύο λόγους:

- Πρώτον γιατί το παιδί στην πρώτη κατάσταση που θα του δημιουργήσει ανασφάλεια, στρές και ανησυχία θα σας αναζητήσει. Και έτσι είναι πολύ θετικό για τη ψυχική του ηρεμία το ότι με το βλέμμα του αμέσως θα δει πως είσαστε εκεί.

- Δεύτερον γιατί αυτό που επιθυμείτε πριν το αφήσετε μόνο του είναι να έχει αρχίσει να δημιουργεί έναν νέο δεσμό ασφάλειας με τον παιδαγωγό του. Να έχει αρχίσει δηλαδή να νιώθει ποιο είναι το επόμενο άτομο, πέρα από εσάς, που θα μπορεί να έχει αυτό το ρόλο της παροχής της ασφάλειας και της ηρεμίας στο παιδί, όταν εσείς δε θα είσαστε μαζί του.

Μετά τις πρώτες αυτές ημέρες και αφού το παιδί έχει γνωρίσει το χώρο και έχει κατανοήσει το γεγονός ότι για ό,τι χρειάζεται όσο βρίσκεται εκεί μπορεί πλέον με σιγουριά, εμπιστοσύνη και ασφάλεια να απευθύνεται στη δασκάλα του, μπορείτε να αρχίσετε να απομακρύνεστε από την τάξη. Και πάλι αυτό καλό είναι να γίνει σταδιακά και λαμβάνοντας πάντα υπόψη τις αντιδράσεις, τις ανάγκες, τις επιθυμίες του παιδιού. Αν το παιδί νιώθει καλά, μπορείτε τη μια ημέρα να λείψετε από την τάξη για 10-15 λεπτά και αν όλα πάνε καλά την επόμενη για μεγαλύτερο διάστημα, μέχρι να νιώσετε και εσείς και το παιδί σας ότι πλέον η παρουσία σας εκεί δεν είναι απαραίτητη.

Γενικά όσο πιο σταδιακή είναι η προσαρμογή του και η ταυτόχρονη δική σας απομάκρυνση τόσο πιο εύκολη θα είναι και η συνέχεια.

Aν, ωστόσο ο παιδικός σταθμός στον οποίο θα πάει το παιδί σας, δεν επιτρέπει καθόλου τη δική σας παραμονή στο χώρο κατά το στάδιο των πρώτων ημερών και της προσαρμογής.... τότε την καλύτερη δυνατή προετοιμασία του παιδιού με πολύ συζήτηση και σχετική πληροφόρηση θα πρέπει να προσπαθήσετε από το σπίτι και αρκετά νωρίτερα από την πρώτη σας επίσκεψη στο σταθμό.

Σε εμένα όλα τα παραπάνω λειτούργησαν άψογα και είχαμε μια τέλεια προσαρμογή πέρυσι, όταν το αγγελάκι μου πήγε για πρώτη φορά στον παιδικό σταθμό όντας μόλις 15 μηνών.

Εύχομαι και σε εσάς να έχετε μια καλή προσαρμογή και μια ακόμη καλύτερη σχολική χρονιά!

Το παραπάνω κείμενο γράφτηκε από τη mama-Irini για το περιοδικό sugarmama.gr

Σας άρεσε το άρθρο μας; Διαδώστε το!

Διαβάστε τη Συνέχεια...

Καλοκαιρινό DIY Δώρο για το σχολείο και τις Δασκάλες μας!

Αυτή την εβδομάδα το Αγγελάκι μας ξεκινάει τη δεύτερη χρονιά του στον παιδικό σταθμό, στο μεταβρεφικό τμήμα πια! Ωστόσο, μόλις θυμήθηκα ότι με αυτά και με τα άλλα που όλοι μας βιώσαμε αυτό το καλοκαίρι και ειδικά τον Ιούλιο μήνα που έκλεινε ο παιδικός.... είχα ξεχάσει - παραλείψει να σας παρουσιάσω μέχρι σήμερα τα DIY αποχαιρετιστηρία δωράκια που ετοίμασα και προσφέραμε στις δασκάλες μας και το υπόλοιπο προσωπικό του σχολειού μας για το καλοκαιράκι. Ήρθε η ώρα λοιπόν!
(Ξέρετε τώρα, αν σας αρέσει η ιδέα και τη διαβάζετε καθυστερημένα, κάντε ένα pin για του χρόνου!)

Το Δώρο στη Δασκάλα μας

Στη δασκάλα με την οποία το Αγγελάκι μας περνάει μαζί τις περισσότερες ώρες της ημέρας, αποφασίσαμε να προσφέρουμε ένα βιβλίο το οποίο συνοδεύσαμε με έναν χειροποίητο DIY σελιδοδείκτη. Το θέμα του βιβλίου επέλεξα να έχει άμεση σχέση με τα παιδιά και την διαπαιδαγώγηση και ανάπτυξή τους, ενώ για το σελιδοδείκτη το θέμα μας ήταν άκρως καλοκαιρινό.

Τα υλικά μας προέκυψαν εύκολα από τα υπόλοιπα και τα απομεινάρια των κατασκευών που είχαμε κάνει για το πάρτυ μας τον Ιούνιο (ακόμα να σας το παρουσιάσω κι αυτό...!), ενώ δε σας κρύβω ότι όπως απότομα και ξαφνικά μου ήρθε η ιδέα δημιουργίας του σελιδοδείκτη, ένα βράδυ μόλις είχα κοιμίσει τη μικρή μου, έτσι απότομα και ξαφνικά άρπαξα και το ψαλίδι και χωρίς χάρακες και μετρήσεις ξεκίνησα να κόβω τα διάφορα στοιχεία της ιστορίας του.

Και κάπως έτσι ξεκίνησε σιγά - σιγά να παίρνει μορφή η ιδέα μου...

Για να ολοκληρωθεί τελικά... έτσι:

Όπως βλέπετε στη φώτο, το βιβλίο που διάλεξα ως δώρο για τη δασκάλα είναι "Η συναισθηματική νοημοσύνη των παιδιών" του John Gottman, ένα βιβλίο που διάβασα το χειμώνα που μας πέρασε και το οποίο εύχομαι να διάβαζαν όλοι οι γονείς -και γιατί όχι και όλοι οι εκπαιδευτικοί- του κόσμου.....
Μετά όλα θα μπορούσαν να είναι τόσο διαφορετικά καλύτερα για όλους μας.

Για τη συσκευασία επέλεξα μια σκέτη χαρτοσακούλα δώρου την οποία στόλισα με το DIY σελιδοδείκτη μας και έτοιμο προς παράδοση!

Πως θα φάνηκε η ιδέα μου και η υλοποίησή της;;;




Τα υπόλοιπα δώρα μας για όλο το προσωπικό του παιδικού σταθμού:

Λόγω των πολλών ωρών που το Αγγελάκι περνάει στο Σχολείο, εκτός από τη βασική δασκάλα και τη δεύτερη βοηθό που έχει στο τμήμα της, τη φροντίζουν ακόμα άλλη δασκάλα το πολύ πρωί και άλλη το απόγευμα. Επίσης η μαγείρισσα, ο φροντιστής του κτιρίου αλλά και οι ιδιοκτήτες-διευθυντές του σταθμού είναι σίγουρα ανάμεσα σε εκείνους που θέλαμε να ευχαριστήσουμε στο τελείωμα της σχολικής χρονιάς. Τι πιο εύκολο λοιπόν, από το να επιλέξουμε να προσφέρουμε τελικά ένα μικρό συμβολικό δωράκι προς όλο το προσωπικό (δασκάλες, φροντιστές και διοίκηση).

Άμεση σκέψη και σταθερή αξία επιτυχίας τα χειροποίητα σαπουνάκια μας!

Ήταν η δεύτερη φορά που έφτιαξα μόνη μου DIY σαπούνια έχοντας ως οδηγό τις δυο σχετικές αναρτήσεις της Μάχης που μπορείτε κι εσείς να δείτε και να εμπιστευτείτε εδώ και εδώ.


Τα υλικά συγκεντρώθηκαν:

 

Διάφανη βάση γλυκερίνης, χρώμα ζαχαροπλαστικής, αιθ. έλαιο λεβάντας, οινόπνευμα, κουπάτ.

Οι κατσαρόλες άρχισαν να ζεσταίνονται:

Λιώνουμε τη γλυκερίνη σε μπεν μαρί, τη χρωματίζουμε και την αρωματίζουμε.

Και η ιδέα άρχισε να παίρνει σάρκα και οστά χρώματος.. θαλασσινού αλλά και ουρανίου!

Ρίχνουμε τη γλυκερίνη σε ένα ταψί ή μπολ να κρυώσει και μετά κόβουμε τα σχέδια που θέλουμε.

Τα τιρκουάζ σαπουνάκια μου συσκεύασα με διάφανη μεμβράνη 
και στόλισα ντύνοντάς τα με χάρτινους, φωτεινούς, κατακίτρινους ήλιους!

 

Για την τελική μου παρουσίαση... αφού διάλεξα το κουτάκι στο οποίο θα τα τοποθετούσα, ετοίμασα και μια πρωτότυπη, καλοκαιρινή,  χειροποίητη κάρτα να τα συνοδέψω...

Και ιδού το τελικό αποτέλεσμα! 

 
Λοιπόν, πως σας φαίνεται;;; Οι αποδέκτες μας, πάντως, ενθουσιάστηκαν!


Σας άρεσε το άρθρο μας; Διαδώστε το!

Διαβάστε επίσης:

- Tα δώρα που κάναμε στις Δασκάλες και τους Νονούς μας το Πάσχα
- Το δώρο που κάναμε στους νονούς μας για τη βάπτιση

- Περισσότερες ιδέες και diy δημιουργίες από τη mama-Irini στην ενότητα creating εδώ!

Διαβάστε τη Συνέχεια...

Αναμνήσεις από τη δική μου (καλοκαιρινή) παιδική αθωότητα!

Προχτές το απόγευμα, όταν σηκωθήκαμε από τη μεσημεριανή μας σιέστα, ο καλός μου πήγε κατευθείαν στην κουζίνα να σερβίρει το απογευματινό μας φρουτάκι.

Καθώς έκοβε το καρπούζι, με φωνάζει και μου λέει "Ανυπομονώ να μάθω στην κόρη μου να τρώει το καρπούζι στο χέρι δαγκώνοντας κατευθείαν από τις φέτες του".

Δεν μπορώ να σας περιγράψω πως ένιωσα εκείνη τη στιγμή.
Μια μόνη ασήμαντη αφορμή της καθημερινότητάς μας πόσες μα πόσες αναμνήσεις της παιδικής μου ηλικίας έφεραν στο προσκήνιο. Ξαφνικά μια σειρά αναρίθμητων μαγικών εικόνων των καλοκαιριών της παιδικής μου ηλικίας πέρασαν σε κλάσματα δευτερολέπτων μπροστά από τα μάτια μου. Δε θα σας τις κρύψω, θα τις μοιραστώ μαζί σας ευθύς αμέσως γιατί είμαι σίγουρη πως και σε πολλές από εσάς οι παρακάτω σκηνές, έχουν πολλά να θυμίσουν!


Παιδική (καλοκαιρινή) ευτυχία είναι:

- Να τρως καρπούζι δαγκώνοντας απευθείας τη φέτα που στάζει στις παλάμες σου!

- Να κλέβεις τα κορόμηλα και τα βατόμουρα του γείτονα και να τα γεύεσαι, αφού πρώτα τα ψιλοτρίψεις στη γεμάτη χώμα από την αλάνα, μπλούζα σου!

- Να περιμένεις πως και πως τη στάση του αυτοκινήτου μπροστά από το επόμενο datsun από το οποίο ο μπαμπάς θα αγοράσει μπανάνες!

- Να βγαίνεις απόγευμα για παιχνίδι και με τα μήλα, το εφτάπετρο, το αναμμένο καμίνι, την αμπάριζα, το κρυφτοκυνηγητό, το χαλασμένο τηλέφωνο, την παντομίμα και το κουτσό να φτάνει βράδυ χωρίς να το καταλάβεις!

- Να τρως παγωτό πατούσα, σπρώξε γλύψε ή γρανίτα μισό-μισό λεμόνι, φράουλα!

- Να γυρνάς την τελευταία ημέρα του σχολείου στο σπίτι μούσκεμα από το μπουγέλο!

- Να πνίγεις τα γέλια με τα αδέρφια σου κάτω από τα μαξιλάρια του μεσημεριανού ύπνου.... που οι γονείς χρειάζονται τόσο πολύ!

- Να διαβάζεις με τις ώρες τους 5 Φίλους, τους Μυστικούς Εφτά, τα 5 Λαγωνικά και το Κολέγιο του Σεντ Κλαίρ!


Και τώρα ξέρετε.....
ανυπομονώ να συμπληρώσετε την παραπάνω λίστα με τις δικές σας παιδικές αναμνήσεις!


ΥΓ... παρακάτω λέω να ξεκινήσω και τη χειμωνιάτικη λίστα μου:
- Βουτώντας μια μεγάλη κουταλιά της σούπας στο κουτί με τη σοκολατούχα σκόνη (βλ. HEMO!)
- Χτυπώντας το nescaffe της μαμάς στην κούπα με μια σταλιά νερό και το κουτάλι!

Το παραπάνω κείμενο γράφτηκε από τη mama-Irini για το περιοδικό sugarmama.gr

Σας άρεσε το άρθρο μας; Διαδώστε το!

Διαβάστε τη Συνέχεια...

DIY παιχνίδι για ένα ή και πολλά παιδιά (για πάρτυ αλλά όχι μόνο!)

Πριν από λίγες ημέρες, το Αγγελάκι μας γιόρτασε τα 2α γενέθλιά του με ένα πολύ όμορφο πάρτυ (λεπτομέρειες εδώ και εδώ). Τα παιδιά που είχαμε καλεσμένα, όλα ξαδέρφια της μικρής μας, ήταν στο σύνολο 16 και είχα  αποφασίσει από καιρό την απασχόλησή τους να αναλάβω προσωπικά.
Ανάμεσα στις δραστηριότητες και τα παιχνίδια που προετοίμαζα για να περάσουμε όμορφα και δημιουργικά κάποιες από τις στιγμές μας στο πάρτυ, μου ήρθε η έμπνευση και για ένα πρωτότυπο και χειροποίητο παιχνίδι, φτιαγμένο από τα χεράκια μου.

ΦΡΟΝΤΙΖΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΠΕΤΑΛΟΥΔΕΣ!    

Αυτός είναι ο τίτλος που περιγράφει το παιχνίδι μας και το σκοπό του.
Κατασκευάζοντας δυο πεταλούδες και γεμίζοντας με γύρη ένα λουλούδι, όπως σας περιγράφω παρακάτω, έστησα το σκηνικό της δράσης των μικρών μας φίλων.

Στο παιχνίδι... τα παιδιά "φροντίζουν" τις πεταλούδες τους προσπαθώντας, χωρισμένα σε δυο ομάδες, να μεταφέρουν τη γύρη από το λουλούδι σε αυτές χρησιμοποιώντας ένα κουταλάκι ή ένα μικρό ποτηράκι.
Η ομάδα που θα γεμίσει πρώτη την πεταλούδα της ή που θα έχει συγκεντρώσει σε αυτήν τη μεγαλύτερη ποσότητα γύρης, όταν εκείνη τελειώσει από το λουλούδι, είναι η νικήτρια!

A few days ago, my little angel celebrated her second birthday in a very nice party (see more for that here and here!). We had invited 16 children in total, all cousins, and I had decided to take a personal care over their activities during that party. 
Among the activities and games I prepared for them, in order to spend their time creatively, an inspiration came up to my mind... for an original and handmade different toy.

ΤAKE CARE OF OUR BUTTERFLIES!

Is the title that best describes our game and its purpose. 
Constructing two bottle "butterflies" and filling them with "pollen" of a diy "flower", I set up the scene of the action of our little friends.

In our game ... children "take care" of their butterflies and try, divided into two groups, to carry pollen from the flower to them, using a spoon or a small cup. The group will fill first its butterfly or the group that has been gathered in this greater quantity of pollen when flower is empty, will be the winner !

.

Οι πεταλούδες

Θα χρειαστείτε:
- 2 μικρά πλαστικά μπουκάλια νερού (για τα σώματα των πεταλούδων)
- Πολύχρωμα χαρτόνια (για να σχεδιάσετε και να διακοσμήσετε τα φτερά)
- 1 μαύρο σύρμα πίπας (για τις κεραίες)
- Ματάκια πλαστικά (για να μας βλέπουν καλύτερα!)
- Ψαλίδι & Κόλλα (ή πιστόλι σιλικόνης)


Σύνθεση και η Δημιουργία:

- Βγάζετε τις ετικκέτες από τα μπουκαλάκια και κόβεται με το ψαλίδι το στόμιο για να ανοίξετε μεγαλύτερη τρύπα για το γέμισμα της γύρης.
- Σχεδιάζετε και κόβεται τα χαρτόνια στο σχήμα των φτερών μιας πεταλούδας και τα διακοσμείτε με άλλα πολύχρωμα μοτίβα που μπορείτε να κολλήσετε πάνω, ή και ζωγραφίζοντάς τα.
- Κόβετε μικρά κομμάτια από το σύρμα πίπας για να φτιάξετε τις κεραίες
- Κολλάτε τα παραπάνω που κόψατε και σχεδιάσατε πάνω στα μπουκάλια σας.
- Προσθέτετε τα μάτια και τις υπόλοιπες λεπτομέρειες, όπως στόμα κλπ

Οι πεταλούδες σας είναι έτοιμες και θα δείχνουν περίπου όπως στις φωτογραφίες.

   

Ουπς! Μετά από αρκετή ώρα παιχνιδιού.... χάσαμε μια κεραία και ένα μάτι!

Το λουλούδι

Θα χρειαστείτε:
- Ένα μεγάλο μπολ (για το κέντρο του)
- Πράσινο χαρτί τύπου αφής ή ρυζόχαρτο (για να ντύσετε το μπολ)
- Χρωματιστό ύφασμα ή χαρτόνι (για να δημιουργήσετε τα πέταλα)
- Ψαλίδι & Κόλλα (ή πιστόλι σιλικόνης)

Σύνθεση και η Δημιουργία:
- Ντύνετε το μπολ σας, τυλίγοντάς το με το πράσινο χαρτί αφής
- Σχεδιάζετε, κόβετε και κολλάτε περιμετρικά στο μπολ τα πέταλα του λουλουδιού σας

Έτοιμo και το πολύχρωμο λουλούδι μας!

Η γύρη

Θα χρειαστείτε:
- 1 κιλό αλάτι χοντρό ή ρύζι
- Χρώμα ζαχαροπλαστικής κίτρινο
- Λίγες σταγόνες λάδι

Σύνθεση και η Δημιουργία:
- Αδειάζεται το αλάτι/ρύζι σε ένα σκεύος.
- Ρίχνετε λίγες σταγόνες λάδι και ανακατεύετε με τα χέρια σας να πάει παντού.
- Προσθέτετε μερικές σταγόνες από το χρώμα ζαχαροπλαστικής και ανακατεύετε ξανά.
- Προσθέτετε, ανάλογα με το χρωματικό αποτέλεσμα που θέλετε, όσο χρώμα νομίζετε.

Αφήνετε κάποιες ώρες (ή μια ημέρα) ανοιχτό το αλάτι/ρύζι να στεγνώσει.

Ρίχνετε την έτοιμη γύρη στο λουλούδι σας!





Το Παιχνίδι

Tα παιδιά που φροντίζουν τις πεταλούδες, προσπαθούν χρησιμοποιώντας ένα κουταλάκι ή ένα μικρό ποτηράκι, να μεταφέρουν τη γύρη από το λουλούδι στις πεταλούδες τους. 
Να πως:

- Χωρίζονται σε δυο ομάδες και μπαίνουν ο ένας πίσω από τον άλλο.
- Απέναντι από την κάθε ομάδα, σε κάποια απόσταση, είναι στημένες οι πεταλούδες.
- Ανάμεσα στις πεταλούδες είναι τοποθετημένο το λουλούδι με τη γύρη.
- Ο πρώτος παίχτης από την κάθε ομάδα παίρνει στο χέρι του ένα μικρό πλαστικό ποτήρι (τύπου σφηνάκι) ή ένα κουτάλι και τρέχει προς τις πεταλούδες.
- Γεμίζει γύρη από το μπολ και τη ρίχνει στην πεταλούδα της ομάδας του.
- Επιστρέφει και δίνει το ποτηράκι/κουταλάκι του στον επόμενο συμπαίχτη του και πάει στο τέλος της σειράς που έχει σχηματίσει η ομάδα του.
- Ο επόμενος παίχτης κάνει το ίδιο κοκ
- Η ομάδα που θα γεμίσει πρώτη την πεταλούδα της ή που θα έχει μεταφέρει περισσότερη γύρη όταν αυτή εξαντληθεί από το λουλούδι, κερδίζει!

Σημείωση... Αν θέλετε να το κάνετε λίγο πιο δύσκολο, μπορείτε να τοποθετήσετε το λουλούδι με τη γύρη ανάμεσα στις δυο ομάδες, αντί για ανάμεσα στις πεταλούδες. Έτσι τα παιδιά θα πρέπει να κάνουν τη διαδρομή μέχρι τις πεταλούδες κρατώντας ήδη στο χέρι τους το ποτηράκι/κουταλάκι με τη γύρη και προσέχοντας αυτή να μην τους χυθεί στο δρόμο!







Όπως βλέπετε και στα φωτογραφικά ντοκουμέντα, το Αγγελάκι μου χαίρεται πολύ να παίζει και μόνη στο μπαλκόνι μας το “φροντίζοντας τις πεταλούδες ” ολοκαίνουριο, DIY παιχνίδι μας σε διάφορες παραλλαγές... Αν πάλι δε θέλετε ή δεν προλαβαίνετε να ετοιμάσετε τίποτα από όλα αυτά.... αλλά ψάχνετε για ακόμη ένα εύκολο και διασκεδαστικό ομαδικό παιχνίδι για το πάρτυ σας, υπάρχει πάντα λύση μιας μεγάλης λεκάνης με νερό το οποίο τα παιδιά με ένα μικρό ποτήρι μεταφέρουν για να γεμίσουν ένα μεγάλο μπουκάλι! Ε, θα έχετε και κάποιες υγρές απώλειες στο πάτωμα αλλά χαλάλι τους!


Αλήθεια, πως σας φάνηκε η ιδέα μου; Είναι πολύ διασκεδαστικό και εύκολο, δοκιμάστε το!

Σας άρεσε το άρθρο μας; Διαδώστε το!

Διαβάστε τη Συνέχεια...