Τί είναι; είναι υποχρεωτική; πώς γίνεται; είναι επικίνδυνη και πόσο; ποιό είναι το κόστος;
Ακούγοντας τόσα πολλά για την αμνιοπαρακέντηση, θα ήθελα κι εγώ να μοιραστώ την εμπειρία μου μαζί σας. Πολλές γυναίκες "αφορίζουν" ακόμα και τη λέξη αμνιοπαρακέντηση και τρομοκρατούνται στην ιδέα μήπως και τυχόν χρειαστεί να την κάνουν. Ίσως ο φόβος της αποβολής..., ίσως ο φόβος της βελόνας..., μέχρι ένα σημείο δικαιολογούνται. Αυτό που θέλω εγώ να πω σε όλες τις γυναίκες που είτε πρέπει να την κάνουν, είτε θέλουν να την κάνουν, είναι να μη φοβούνται. Είναι γρήγορη και σχετικά ανώδυνη.
Η αμνιοπαρακέντηση είναι μια εξέταση - επεμβατική μέθοδος που συνήθως γίνεται μεταξύ 15ης και 18ης εβδομάδας. Μπορεί να γίνει και στην περίπτωση που βρεθεί κάτι ύποπτο σε υπερηχογράφημα στο τρίτο τρίμηνο, αλλά είναι πολύ πιο σπάνιο, καθώς αν υπάρχει κάποια ανωμαλία πολύ πιθανόν να έχει βρεθεί από τις μέχρι τότε εξετάσεις. Η εξέταση αυτή της αμνιοπαρακέντησης παρέχει πληροφορίες για το αν το έμβρυο πάσχει από γενετικές ή χρωμοσωμικές ανωμαλίες. Οι πρώτες πληροφορίες δίνονται σχετικά μόνο με τις 3 τρισωμίες, δηλαδή το σύνδρομο Down. Με μια επιπλέον οικονομική επιβάρυνση μπορεί κανείς να κάνει την αμνιοπαρακέντηση διευρυμένου τύπου, που ανιχνεύει πολλά γενετικά σύνδρομα και ασθένειες, όπως για παράδειγμα την κυστική ίνωση. Τέλος, με την εξέταση αυτή πιστοποιείται πλέον με βεβαιότητα το φύλο του παιδιού.
Με λίγα λόγια, η δική μου εμπειρία έχει ως εξής :
Απευθύνθηκα σε εξειδικευμένο γυναικολόγο - υπερηχολόγο , ο οποίος μου είχε κάνει και την αυχενική διαφάνεια, καθώς ο γυναικολόγος μου δεν είχε πολύ μεγάλη εμπειρία. Το καλό είναι ότι την αμνιοπαρακέντηση μπορείς να την κάνεις σε δημόσιο νοσοκομείο, σε ιδιωτικό μαιευτήριο ή στο ιατρείο του γυναικολόγου ή του υπερηχολόγου.
Ο γιατρός μου είπε ότι λίγες ώρες πριν πρέπει να έχω πιει αρκετά υγρά, ώστε να έχω επαρκή ποσότητα αμνιακού υγρού. Αν το υγρό δεν ήταν αρκετό θα έπρεπε να πάω μια εβδομάδα αργότερα.
Επίσης, μου είπε ότι πρέπει να έχω φάει ένα ελαφρύ γεύμα για να κινείται το μωρό και ότι δεν πρέπει να έχω βάλει τίποτα σε καλλυντικό στην κοιλιά μου (ενυδατική κρέμα, κρέμα για ραγάδες κ.τ.λ.) για να έχουμε καλύτερη εικόνα στον υπέρηχο.
Έκανα λοιπόν ένα χλιαρό μπάνιο, έβαλα φρεσκοπλυμένο και φρεσκοσιδερωμένα ρούχα, έφαγα ένα τοστάκι και ξεκίνησα για τον γιατρό, φυσικά παρέα με τον πολυαγαπημένο μου άντρα. Σας συνιστώ να μην πάτε μόνες σας γιατί μπορεί να πονάτε λίγο μετά και να μην μπορείτε να οδηγήσετε.
Φτάνοντας στο ιατρείο, ο γιατρός μου έκανε ένα υπερηχογράφημα, έλεγξε την ακριβή ηλικία του εμβρύου (πριν την 14η εβδομάδα είναι επικίνδυνο να γίνει), τον καρδιακό του παλμό, την ποσότητα του αμνιακού υγρού και τέλος, την ακριβή θέση του εμβρύου.
Πριν ξεκινήσουμε, υπέγραψα ένα χαρτί που εξηγεί τη διαδικασία, την πιθανότητα αποβολής (μόλις 0,5%) και την πιθανότητα λάθους.
Αφού μου απολύμανε την περιοχή της κοιλιάς, βρήκε πάλι τη θέση του μωρού μου και με μια μακριά αλλά λεπτή βελόνα πήρε μια μικρή ποσότητα αμνιακού υγρού από τον σάκο. Η ποσότητα αυτή είναι πολύ μικρή και αναπληρώνεται μέσα σε λίγες ώρες την ίδια κιόλας μέρα. Το υγρό αυτό αποστέλλεται σε εξειδικευμένο εργαστήριο και τα αποτελέσματα έρχονται ταχυδρομικά στο σπίτι σου μετά από δύο με τρεις εβδομάδες.
Ένοιωσα ένα μικρό πονάκι από το τσίμπημα της βελόνας και ένα ακόμα μεγαλύτερο αλλά ανεκτό πόνο, την ώρα που τραβούσε ο γιατρός το υγρό. Η διαδικασία κράτησε μόλις λίγα λεπτά και το μόνο που αισθανόμουν μετά ήταν μια δυσάρεστη αίσθηση, όπως αυτή όταν περιμένω περίοδο.
Αφού ξεκουράστηκα για λίγη ώρα πήγα στο γραφείο του γιατρού, μου είπε αν έχω πόνους να πάρω παυσίπονα, τύπου παρακεταμόλης, και μου έγραψε μια ελαφριά αντιβίωση για λίγες μέρες για να μην πάθω κάποια λοίμωξη. Άλλοι γιατροί δεν δίνουν ούτε καν αντιβίωση. Τέλος, μου είπε ότι αν πονάω πολύ, αν δω αίμα ή πολλά υγρά να επικοινωνήσω άμεσα με τον γυναικολόγο μου. Μου συνέστησε αυστηρή ξεκούραση για δυο τρεις μέρες και προσοχή για τις επόμενες δύο εβδομάδες.
Μέσα σε λίγες ώρες και χωρίς κανένα παυσίπονο όλοι οι πόνοι υποχώρησαν.
Ευτυχώς δεν πονούσα καθόλου τις επόμενες μέρες, δεν είχα καθόλου αίμα ή υγρά και όσο περνούσαν οι μέρες απομακρυνόμουν και από την πιθανότητα αποβολής.
Δύο μέρες μετά βγήκαν τα πρώτα αποτελέσματα για το σύνδρομο Down και ευτυχώς ήταν όλα καλά. Τα τελικά αποτελέσματα μου τα είπαν τηλεφωνικά δύο εβδομάδες μετά και τα πήρα στα χέρια μου λίγες μέρες αργότερα ταχυδρομικά.
Η αίσθηση όταν σου λένε ότι το μωρό σου είναι υγιέστατο πριν ακόμα το γεννήσεις, είναι απερίγραπτη!
Να σημειώσω ότι η αμνιοπαρακέντηση είναι 99% ακριβής σε σχέση με την ανίχνευση γενετικών και χρωμοσωμικών ανωμαλιών και ότι υπάρχουν αρκετά σύνδρομα που δεν είναι ανιχνεύσιμα από καμία επεμβατική μέθοδο.
Σε ό,τι αφορά το οικονομικό του θέματος, το κόστος της αμνιοπαρακέντησης ποικίλει ανάλογα με το που θα γίνει η εξέταση και από την αμοιβή του γιατρού. Σε δημόσιο νοσοκομείο το κόστος είναι σχετικά πολύ μικρό και ξεκινάει συνήθως από τα 50€. Σε ιδιωτικό μαιευτήριο ή σε ιδιώτη γιατρό πάνω κάτω το κόστος είναι ίδιο. Η ανίχνευση του συνδρόμου Down ξεκινάει συνήθως από 500€ μαζί με την αμοιβή του γιατρού και η διευρυμένου τύπου εξέταση μπορεί να κοστίζει μέχρι και 1000€.
Παρόλο το κόστος, τα πονάκια, το ρίσκο και τις μαρτυρικές δύο εβδομάδες αναμονής των αποτελεσμάτων, η εξέταση αυτή είναι πολύ σοβαρή και η κάθε μέλλουσα μανούλα πρέπει να το σκεφτεί καλά πριν το κάνει.
Τα αποτελέσματα της αυχενικής διαφάνειας, το PAPP-A test, το ιστορικό του ζευγαριού, η ηλικία της μανούλας, και φυσικά η συμβουλή του γυναικολόγου, είναι οι καλύτεροι σύμβουλοι στο να πάρει κάθε ζευγάρι την καλύτερη απόφαση για εκείνους και το μωρό τους.....
Όπως και να' χει, μην αποκλείσετε τίποτα πριν μιλήσετε με τον γιατρό σας και πριν κάνετε μια μικρή έρευνα γύρω από κάθε εξέταση.
Αν σκεφτεί κανείς το πόσο χρόνο ή χρήμα σπαταλάμε στο να βρούμε την καλύτερη κούνια, το super καρότσι, ή την τέλεια ταπετσαρία για το παιδικό δωμάτιο, γιατί όχι και να μην ψάξουμε λίγο παραπάνω ή να δώσουμε κάτι παραπάνω για την υγεία του μωρού μας........
Κωνσταντίνα Μ.
Image courtesy of ..... / FreeDigitalPhotos.net
Σας άρεσε το άρθρο μας; Διαδώστε το!
..
