Μάρσιποι αγκαλιάς, ring sling και τα υπόλοιπα ειδη τους


Από αρχαιοτάτων χρόνων οι μαμάδες και οι γιαγιάδες αναζητούσαν πάντοτε τον καλύτερο δυνατό τρόπο για να "φοράνε" τα μωρά τους πάνω τους και με αυτόν τον τρόπο να ανακουφίζουν τα ίδια από την επαφή της ζεστής αγκαλιάς αλλά και να μπορούν εκείνες να μετακινούνται άνετα παντού και να ολοκληρώνουν με ευκολία τις όποιες εργασίες τους.

To babywearing δεν είναι μια μόδα των τελευταίων ετών. Απλά σήμερα όλο και περισσότεροι νέοι γονείς αποφασίζουν να το δοκιμάσουν και καταλήγουν να το λατρέψουν καθώς η τοποθέτηση των μωρών με μάρσιπο στην αγκαλιά μας είναι πραγματικά μια πολύ βολική επιλογή.

Ο μάρσιπος δημιουργεί μια θήκη η οποία συγκρατεί το μωρό σταθερά στην αγκαλιά της μαμάς ή τους μπαμπά, αφήνοντάς τους τη δυνατότητα να έχουν και το μωρό τους αγκαλιά και τα χέρια τους ελεύθερα. Αν η επιλογή του έχει γίνει προσεκτικά και η κατασκευή του είναι ποιοτική τότε δεν επιβαρύνονται ούτε των γονιών η μέση, η πλάτη, οι ώμοι ούτε όμως και του μωρού.

Κυρίως οι μάρσιποι διαχωρίζονται σε δύο είδη. Στους μαλακούς μάρσιπους ή αλλιώς γνωστούς και ως μάρσιπους αγκαλιάς και στους σταθερούς μάρσιπους που σχηματίζουν έναν πιο σταθερό-σκληρό σκελετό στήριξης για το μωρό.

Οι μάρσιποι αγκαλιάς, που τελευταία κερδίζουν όλο και περισσότερο έδαφος, χωρίζονται κι αυτοί με τη σειρά τους σε διάφορα είδη. Δύο τύποι όχι και τόσο συνηθισμένοι είναι ένας αυτός που αποτελείται από ένα μοναδικό και μονοκόμματο κομμάτι υφάσματος που με κάποιο περίτεχνο τρόπο δένουμε γύρω μας και στηρίζουμε το μωρό και ένας ακόμα τύπος είναι αυτός που κατασκευάζεται κατά παραγγελία για συγκεκριμένο σωματότυπο της μητέρας ή του πατέρα και δεν μπορεί να φορεθεί ή να προσαρμοστεί σε άλλον.

Οι πιο διαδεδομένοι ωστόσο είναι οι μάρσιποι Ring Sling, και οι μάρσιποι Mei Tai. Και οι δύο αυτοί μπορούν να χρησιμοποιηθούν άφοβα σε μωράκια από νεογέννητα μέχρι και τουλάχιστον 2-3 ετών.
Ο μαλακός μάρσιπος αγκαλιάς ring sling είναι αυτός που αποτελείται από ένα μεγάλο μακρόστενο κομμάτι υφάσματος που ασφαλίζει περνώντας μέσα από δύο μεγάλους μεταλλικούς κρίκους.
Ο μάρσιπος αγκαλιάς Mei Tai είναι πιο εύκολος στη χρήση του και διαθέτει δυο τιράντες που μοιράζουν το βάρος στους δύο ώμους του γονιού που τον φοράει. Επίσης ταιριάζει πιο εύκολα και στα μεγαλύτερα παιδάκια.

Όλους τους μάρσιπους μπορούμε να τους βρούμε σε διάφορα σχέδια και χρώματα υφασμάτων. Οι περισσότεροι είναι one size για να ταιριάζουν σε όλους τους σωματότυπους ενηλίκων, ενώ πλέον μπορείτε να βρείτε και ελληνικούς χειροποίητους μάρσιπους αγκαλιάς κατασκευασμένους στα μέτρα σας.

Ο δικός μου μάρσιπος είναι ένας Ring Sling, που μου δάνεισε η κουμπάρα μου και... τον έχω λατρέψει! Το Αγγελάκι μου πρωτομπήκε μέσα σε ηλικία μόλις 30 ημερών και έκτοτε έχουμε πάει μαζί σχεδόν παντού. Μας έχει βοηθήσει απίστευτα στα ψώνια μας στο super market, στο να θηλάζουμε αθόρυβα στις βόλτες μας, στο να νανουριζόμαστε με το περπάτημα στο σπίτι και εκτός. Μέχρι και έργο σε θερινό κινηματογράφο παρακολούθησα άνετα φορώντας το ήρεμο μωρό μου!






 britax μαρσιπος μπλεμαρσιπος mei tai amazonas

Μάρσιπους μαλακούς Mei Tai αλλά και σταθερούς
των εταιριών AMAZONAS και BRITAX

σε πολλά χρώματα
και σχέδια, για μαμάδες ή μπαμπάδες, μπορείτε
να βρείτε στο ηλεκτρονικό κατάστημα plus4u.gr
σε τιμές που ξεκινούν από 43€.







Βρεφική Δυσχεσία: τί είναι και πώς αντιμετωπίζεται




Ήταν γύρω στα μέσα του πρώτου μήνα της ζωής της όταν ήταν πλέον ιδιαίτερα εμφανές το γεγονός ότι η μικρή μας αντιμετώπιζε δυσκολίες στην προσπάθειά της να ολοκληρώσει τις κενώσεις της. Για την ακρίβεια έμοιαζε να ζορίζεται ιδιαιτέρως και να έχει επίπονες ενοχλήσεις.

Την παρακολουθούσαμε να τεντώνεται σαν τόξο, να κλαίει και να κοκκινίζει ολόκληρο το πρόσωπό της. Ακόμα κι όταν κοιμόταν, λίγο πριν λερώσει τελικά την πάνα της ξυπνούσε με κραυγές και κλάματα κι έτσι ξέραμε ότι θέλει και προσπαθεί να κάνει κακά της. Κάθε φορά που επρόκειτο να λερώσει την πάνα της το καταλαβαίναμε εμείς από πριν!

Ωστόσο δεν υπήρχε καμία άλλη ένδειξη που να με κάνει να πιστεύω ότι το Αγγελάκι μου είχε πρόβλημα στο να ενεργηθεί κανονικά, ότι είχε δυσκοιλιότητα ή κάτι άλλο ιδιαίτερα ανησυχητικό. Τα κακά της ήταν συχνά και κανονικά μαλακά. Δεν ήταν σκληρά ούτε αραιά ή λίγα.

Έτσι, λοιπόν, απευθυνθήκαμε στην παιδίατρό μας να μας λύσει την απορία και την ανησυχία. Αυτό που μάθαμε τελικά ήταν η.... Δυσχεσία. Ετυμολογικά η λέξη μας εξηγεί ακριβώς το τί σημαίνει καθώς προέρχεται από τις λέξεις Δυς + Χεσία (χέζω) και μας δείχνει ακριβώς τη δυσκολία κάποιου στην αφόδευση.

Στην ουσία το μωρό που πάσχει από δυσχεσία, δεν έχει μάθει ακόμα το πώς να ενεργείται και για αυτό δυσκολεύεται και ζορίζεται. Δεν ξέρει πώς να ασκεί πίεση στην κοιλιακή χώρα και ταυτόχρονα να χαλαρώνει το πυελικό έδαφος ούτως ώστε να αφοδεύσει. Έτσι προσπαθεί και πετυχαίνει με το κλάμα να ασκεί την πίεση που χρειάζεται για να ολοκληρωθεί η ενέργεια.

Συνήθως η δυσχεσία παρουσιάζεται σε βρέφη μέχρι 6 μηνών και δεν χρειάζεται κάποια θεραπεία για αυτήν. Απλά σταδιακά κάποια στιγμή το μωρό μαθαίνει να ενεργείται χωρίς να πιέζεται και έτσι οι αντιδράσεις του μειώνονται. Δεν υπάρχει ουσιαστικά λόγος ανησυχίας καθώς δεν σχετίζεται με την δυσκοιλιότητα, αφού τελικά τα κόπρανα παραμένουν μαλακά και με φυσιολογική συχνότητα.

Στην περίπτωσή μας.....
τελικά μέχρι 3 μηνών είχαμε πια μάθει να ενεργούμαστε χωρίς να ζοριζόμαστε τόσο!



Σας άρεσε το άρθρο μας; Διαδώστε το!

Πως καθαρίζουμε τη μύτη, τα αυτιά και τα μάτια στα μωρά

Ένα ακόμα συνηθισμένο ζήτημα που απασχολεί την καθημερινότητα των νέων γονιών είναι ο τρόπος καθαριότητας της μύτης και των αυτιών των βρεφών. Παρακάτω μεταφέρω τις συμβουλές που έλαβα από την παιδίατρο μας κατά την πρώτη της επίσκεψη στο σπίτι, μετά την επιστροφή μας από το μαιευτήριο.

Για να καθαρίσουμε τη μύτη ενός μωρού κάνουμε πλύσεις με αμπούλες φυσιολογικού ορού. Ξαπλώνουμε το μωρό στο πλάι και πιέζουμε μια φορά την αμπούλα να στάξει μέσα στο ρουθούνι που είναι από την πάνω πλευρά. Σηκώνουμε το μωρό μας και του δίνουμε λίγο χρόνο να διαχειριστεί την ανησυχία που του προκαλέσαμε. Επαναλαμβάνουμε τη διαδικασία ξαπλώνοντας το μωρό στο άλλο πλάι και στάζοντας ορό από την αμπούλα στο έτερο ρουθούνι του. Εναλλακτικά της αμπούλας μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε μια μικρή σύριγγα στην οποία θα έχουμε συμπληρώσει φυσιολογικό ορό. Χωρίς τη βελόνα της βέβαια, τη χρησιμοποιούμε για να βάλουμε με πίεση μέσα στη μύτη τον ορό.

Θα πρέπει να δώσουμε προσοχή ώστε να στάξει αρκετός ορό κι όχι μόλις 1-2 σταγόνες. Το ιδανικό θα είναι αν ο ορός που βάλουμε στο ένα ρουθούνι, τελικά βγει από το άλλο. Τότε θα έχουμε καταφέρει σίγουρα έναν πολύ καλό καθαρισμό της μύτης του νεογέννητου. Βοηθητικά για να βγάλουμε κάποιες μύξες που βλέπουμε θα μπορούσαμε ίσως με προσοχή να χρησιμοποιήσουμε και μια μπατονέτα.

Ως προς την καθαριότητα στα αυτιά ενός μωρού, το σημαντικότερο που οφείλουμε να θυμόμαστε πάντα είναι το ότι δεν χρησιμοποιούμε ποτέ μπατονέτα. Αντίθετα κάθε φορά που θέλουμε να τα καθαρίσουμε, και ειδικά μετά το μπάνιο, πρέπει να τα σκουπίζουμε με μια πετσέτα πάρα πολύ καλά σε όλες τις πτυχές τους με προσοχή και εσωτερικά των πτερυγίων, ώστε να μαζεύουμε όλη την υγρασία.

Τέλος, αν θέλουμε να καθαρίσουμε τα μάτια των μωρών μας (από τσίμπλες κλπ) και αυτό το κάνουμε με τη χρήση αποστειρωμένης γάζας ή με βαμβάκι τα οποία μπορούμε να έχουμε βουτήξει προηγουμένως σε ζεστό νερό. Χρησιμοποιούμε διαφορετική γάζα ή βαμβάκι για το κάθε μάτι και συνήθως σκουπίζουμε από πάνω από το βλέφαρο με φορά από την εσωτερική γωνία του ματιού προς την εξωτερική.



Σας άρεσε το άρθρο μας; Διαδώστε το!





Image courtesy of David Castillo Dominici / FreeDigitalPhotos.net

Κόκκινοι Κρύσταλλοι - Αίμα στα ούρα του μωρού ή Ψευδοπερίοδος


Κάτι που με ανησύχησε πάρα πολύ την πρώτη εβδομάδα ζωής του μωρού μου ήταν αυτή η εικόνα που αντίκρισα κάποια στιγμή στις πάνες του. Μικρά σημάδια από αίμα, άλλοτε περισσότερο ή λιγότερο κόκκινα ή πορτοκαλί ή ροζ στην πάνα του νεογέννητου.

Τρόμαξα ακόμα περισσότερο όταν σερφάροντας στο διαδίκτυο διάβασα τις σχετικές ερμηνείες περί ουρολοίμωξης, αφυδάτωσης και άλλων δεινών. Ωστόσο κι ευτυχώς υπήρχε κι άλλη εξήγηση πολύ λιγότερο ανησυχητική κι επικίνδυνη.

Η καθησυχαστική παιδίατρός μας με διαφώτισε εξηγώντας μου ότι αυτό συμβαίνει συνήθως στα κοριτσάκια, τα οποία παρουσιάζουν κατά τις πρώτες ημέρες της ζωής τους κάποιου είδους ψευτοπερίοδο, όπως λέγεται. Επρόκειτο, δηλαδή, για κάτι απόλυτα φυσιολογικό και συνηθισμένο. Ούφ!

Αντίστοιχα μην ξαφνιαστείτε ακόμα κι αν δείτε τα στήθη του μωρού σας ελαφρώς πρησμένα ή ακόμα και να στάζουν γάλα. Όλα αυτά συμβαίνουν γιατί οι μικρές κορούλες, τον πρώτο καιρό της ζωής τους, ταυτίζονται ορμονολογικά με τις μαμάδες τους, αφού εννιά ολόκληρους μήνες ζούσαν μέσα τους.



Σας άρεσε το άρθρο μας; Διαδώστε το!




Image courtesy of africa / FreeDigitalPhotos.net

Πως καθαρίζουμε τον αφαλό στα νεογέννητα μωρά

 
Μεγάλη προσοχή από τους νέους γονείς, όταν επιστρέφουν με το νεογέννητο τους στο σπίτι από το μαιευτήριο, απαιτεί η καθαριότητα της περιοχής του ομφαλού του βρέφους, ώστε να θρέψει σωστά και να αποφευχθούν επικίνδυνες μολύνσεις.

Θα πρέπει να ξέρουμε ότι στο σημείο αυτό το ξερό κολόβωμα, όπως λέγεται το τμήμα που προεξέχει, είναι νεκρό κι έτσι όταν κουνιέται ή τραβιέται το βρεφάκι μας δεν πονά. Συνήθως χρειάζονται περίπου 10ημέρες για να αποχωριστεί το κομμάτι αυτό και να "πέσει", όπως λέμε, ο αφαλός.

Στο διάστημα αυτό αλλά και για λίγες ημέρες ακόμα μπορεί να δούμε λίγες σταγόνες αίμα να βγαίνει από τον αφαλό ή να λερώσει την πάνα ή το φανελάκι του βρέφους. Αυτό δεν θα πρέπει να μας ανησυχήσει. Μόνο σε περίπτωση που βγαίνει αρκετό υγρό από τον αφαλό, που είναι ερεθισμένος ή που μυρίζει ο αφαλός του μωρού και η μυρωδιά από το σημείο είναι ιδιαίτερα έντονη και δυσάρεστη θα πρέπει να επικοινωνήσουμε με το γιατρό.

Σύμφωνα με τις οδηγίες που είχα από το μαιευτήριο αλλά και την παιδίατρο της μικρής μου, θα πρέπει να χρησιμοποιούμε αποστειρωμένες γάζες τις οποίες εμποτίζουμε με οινόπνευμα κρατώντας τες με τα χέρια μας, όσο γίνεται μόνο από τις άκρες τους. Με μια γάζα με οινόπνευμα καθαρίζουμε τον αφαλό γύρω γύρω και κάτω από το μανταλάκι που έχει τοποθετηθεί από το γιατρό μας με προσοχή ώστε να μην το "ταλαιπωρήσουμε" πολύ. Με μια δεύτερη γάζα με οινόπνευμα ταμπονάρουμε το κέντρο του αφαλού του μωρού μας και μπορούμε αν θέλουμε να στάξουμε και λίγο καθαρό οινόπνευμα κατευθείαν στο κέντρου του αφαλού. Η διαδικασία αυτή θα πρέπει να επαναλαμβάνεται τουλάχιστον 3-4 φορές την ημέρα μέχρι να αποχωριστεί το κολόβωμα και να επουλωθεί ο αφαλός.

Αφού το μωρό μας δεν αισθάνεται πόνο στο σημείο του αφαλού του, δεν πρέπει να ανησυχούμε ότι καθαρίζοντάς το το πονάμε ή το τσούζουμε με το οινόπνευμα. Επίσης, δεν θα πρέπει μετά το πέρασμα με το οινόπνευμα να "φυσάμε τον αφαλό να μην τσούζει" γιατί με τον τρόπο αυτό μόνο μικρόβια θα του ξαναμεταφέρουμε. Αν, ωστόσο επιμένουμε τόσο πολύ να ανακουφίσουμε το μικρό μας (ακόμα κι αν ξέρουμε ότι δεν τσούζει!), μπορούμε να αερίσουμε το σημείο με έναν άλλο τρόπο (πχ κουνώντας του από πάνω κάποιο χαρτί να κάνει αέρα ή μια βεντάλια).

Τέλος, καλό είναι να γυρνάμε την πάνα του νεογέννητου διπλώνοντας την προς τα έξω και χαμηλά κάτω από τον αφαλό ώστε να μην ακουμπάει πάνω στο σημείο και το ερεθίζει.



Σας άρεσε το άρθρο μας; Διαδώστε το!




Image courtesy of arztsamui / FreeDigitalPhotos.net

Το μωρό μου ξεφλουδίζει - γιατί;

Είναι σχεδόν βέβαιο για όλα τα μωράκια πως τις πρώτες ημέρες της ζωής τους και για κάποιο μικρό χρονικό διάστημα θα ξεφλουδίζει σε κάποια σημεία το δέρμα τους.

Το φαινόμενο αυτό εμείς το παρατηρήσαμε κυρίως στις κλειδώσεις των καρπών και των αστραγάλων του μωρού μας ήδη από την πρώτη εβδομάδα του. Μπορεί όμως να παρατηρηθεί και στις παλάμες, τις πατούσες ή τους αγκώνες.

Πρόκειται για κάτι απολύτως φυσιολογικό και μη ανησυχητικό καθώς συνήθως εξαλείφεται μέσα στον πρώτο μήνα ζωής του νεογέννητου.

Αυτό που εγώ προτίμησα να κάνω και νομίζω ότι βοήθησε στην ταχύτερη βελτίωση της εικόνας που παρουσίαζε το δέρμα του μωρού μου, ήταν ελαφρύ μασάζ με ελάχιστο αμυγδαλέλαιο το οποίο ενυδάτωνε τις πάσχουσες περιοχές και περιόριζε το φαινόμενο.

Σε κάποιες περιπτώσεις και αν το φαινόμενο δείχνει να επιμένει, θα πρέπει ίσως να απευθυνθείτε στον παιδίατρο σας καθώς αυτή η επιμονή μπορεί να είναι και ένδειξη αφυδάτωσης. Ωστόσο αν δεν έχετε άλλες ύποπτες ενδείξεις, αν το μωρό σας δείχνει χορτάτο, λαμβάνει το ελάχιστο απαιτούμενο βάρος και βρέχει τον αριθμό πανών που προβλέπονται για την ηλικία του, τότε πιθανότατα δεν έχετε λόγο να ανησυχείτε.



Σας άρεσε το άρθρο μας; Διαδώστε το!




Image courtesy of taoty / FreeDigitalPhotos.net

Οι θηλές μου έχουν πληγωθεί από τον θηλασμό - τί να κάνω;



Οι πληγωμένες θηλές εξαιτίας του θηλασμού είναι ένα πολύ συχνό φαινόμενο, το οποίο παρατηρείται συνήθως κατά τις πρώτες ημέρες του θηλασμού ενός νεογέννητου. Αυτό συμβαίνει γιατί στην αρχή οι θηλές της μητέρας είμαι μαλακές και απροετοίμαστες ενώ και το βρέφος και η μητέρα μπορεί να μην έχουν βρει ακόμα το σωστό τρόπο τοποθέτησης και θηλασμού. Ωστόσο, όσο οι ημέρες θηλασμού περνάνε τόσο οι θηλές συνηθίζουν και σκληραίνουν με αποτέλεσμα να μην δημιουργούνται πια νέες πληγές.

Αν το στήθος σας πληγωθεί κατά τις πρώτες ημέρες του θηλασμού, θα πρέπει να ξέρετε ότι αυτό μπορείτε να το αντιμετωπίσετε και ότι υπάρχουν τρόποι ανακούφισης και επούλωσης των πληγωμένων θηλών σας, ώστε να συνεχίζετε να θηλάζετε απερίσπαστα. Να θυμάστε πάντα ότι σε καμία περίπτωση οι όποιες πληγές στις θηλές δεν αποτελούν λόγο ή αιτία για να σταματήσει το θηλασμό μια μητέρα.

Στη δική μου περίπτωση οι θηλές μου πληγώθηκαν από τις πρώτες ημέρες στο μαιευτήριο, ωστόσο συνέχιζα να θηλάζω υπομονετικά και κανονικά και από τα δύο στήθη. Επιστρέφοντας στο σπίτι οι συμβουλές της μαίας μου με βοήθησαν ώστε να ανακουφίσω στις πληγές στις θηλές μου και σταδιακά αυτές να επουλωθούν συνεχίζοντας παράλληλα το θηλασμό του μωρού μου.

Παρακάτω καταγράφω μερικές χρήσιμες συμβουλές που βοηθούν στην αντιμετώπιση των πληγωμένων θηλών.

Καταρχάς θα πρέπει ενδιάμεσα των θηλασμών και όσο αυτό είναι εφικτό, το στήθος να μένει γυμνό για να αερίζεται και να στεγνώνει ελεύθερο. Η επαφή του με τα υφάσματα δεν το βοηθούν να αναπνεύσει και έτσι η επούλωση των πληγών του δυσκολεύει περισσότερο.  

Σε αυτό εμένα με βοήθησε πολύ και η χρήση των λεγόμενων "κοχυλιών" για το θηλασμό. Πρόκειται για δυο πλαστικές θήκες που εφαρμόζουν στο στήθος στερεωμένες μέσα από το στηθόδεσμό μας και έχουν δυο χρήσεις. Μια για να δημιουργούν τον απαραίτητο κενό χώρο μεταξύ σουτιέν-στήθους, ώστε να αερίζονται οι ερεθισμένες θηλές και μια για να συλλέγουν τυχόν επιπλέον μητρικό γάλα που στάζει από το στήθος της μητέρας ενδιάμεσα των θηλασμών. (Μια τρίτη χρήση τους είναι η διαμόρφωση των θηλών, καθώς βοηθούν στο σωστό σχηματισμό τους για το θηλασμό)

Για την επούλωση και ανακούφιση των θηλών μου χρησιμοποιούσα αλατόνερο και χαμομήλι, τα οποία επίσης βοήθησαν πάρα πολύ. Συγκεκριμένα (για όλο το πρώτο 40ήμερο) μετά από κάθε θηλασμό εφάρμοζα για ένα λεπτό στις θηλές και τη θήλεα άλω κάθε στήθους μια κομπρέσα με αλατόνερο, το οποίο "έψηνε" τυχόν πληγή, και εν συνεχεία μια κομπρέσα χαμομήλι, το οποίο μαλάκωνε και ανακούφιζε την πληγή μου.

Στο τελευταίο στάδιο της τακτικής περιποίησης του στήθους μου μετά από κάθε θηλασμό, έβγαζα επί τόπου με το χέρι μου λίγες σταγόνες από το μητρικό μου γαλατάκι και άλειβα με αυτό όλη την περιοχή (θηλή και θηλαία άλω). Το μητρικό γάλα, άλλωστε, θεωρείται ως το καλύτερο επουλωτικό σε αυτές τις περιπτώσεις.

Τέλος, δεν ξεχνούσα να αφήνω το στήθος ελεύθερο να αεριστεί και να στεγνώσει μόνο του μακριά από ρούχα και εσώρουχα με την αξιοποίηση των ειδικών κοχυλιών (ή καλύπτρες θηλών). 
(Βρείτε τα σχετικά προϊόντα στο τέλος αυτού του άρθρου)

Κάτι άλλο που επίσης βοηθάει πολύ στην επούλωση των πληγών είναι η επάλειψη των θηλών με κρέμα φυσικής λανολίνης για το στήθος. Τέτοιες κρέμες κυκλοφορούν σχεδόν από όλες τις εταιρείες βρεφικών καλλυντικών και καλλυντικών για εγκύους σε όλα τα σχετικά καταστήματα και στο διαδίκτυο. Το σημαντικό είναι ότι δεν απαιτείται το ξέπλυμα του στήθους από αυτές για την επανατοποθέτηση του μωρού για θηλασμό.  
(Βρείτε  τις κρέμες λανολίνης για το θηλασμό στο τέλος αυτού του άρθρου)

---



Σας άρεσε το άρθρο μας; Διαδώστε το!





Οι θηλές μου πονάνε κατά το θηλασμό - Γιατί;



Βασική σταθερά του θηλασμού είναι ότι το στήθος της θηλάζουσας μητέρας δεν πονά ή... τουλάχιστον δεν πρέπει να πονά όταν θηλάζει. Η μοναδική εξαίρεση σε αυτόν τον κανόνα έχει να κάνει με τις πρώτες ημέρες θηλασμού ενός νεογέννητο και μάλιστα μόνο για λίγα μόλις δευτερόλεπτα όταν το μωρό πρωτοτοποθετείται στο στήθος. Το να πονά το στήθος της μητέρας για κάποιες λίγες στιγμές όταν το νεογέννητο ξεκινά τις θηλαστικές του κινήσεις είναι απολύτως φυσιολογικό αρκεί αυτός ο πόνος να φεύγει όταν το γάλα αρχίσει να κατεβαίνει και το μωρό να τρώει.

Ωστόσο, αν το στήθος εξακολουθεί να πονά καθ όλη τη διάρκεια του θηλασμού, τότε αυτό σημαίνει ότι κάτι δεν γίνεται σωστά. Συνήθως αυτό που ευθύνεται είναι η λάθος στάση θηλασμού ή η λάθος τοποθέτηση του μωρού στο στήθος.

Υπάρχουν αρκετές εναλλακτικές στάσεις θηλασμού για να δοκιμάσει μια νέα μαμά ποια είναι η ιδανικότερη και πιο βολική για την ίδια και το μωρό της. Καλό είναι η μητέρα να ενημερωθεί σχετικά με τις εναλλακτικές που έχει και αφού τις δοκιμάσει να επιλέξει τελικά εκείνες ή εκείνη τη στάση θηλασμού στην οποία το μωρό της τοποθετείται καλύτερα και την ανακουφίζει χωρίς να πονά.

Επίσης, σημαντικό για να μην πονά η μητέρα είναι και η σωστή τοποθέτηση του μωρού στη θηλή. Για να μην πονά η μαμά αλλά και για να θηλάζει το μωρό αποτελεσματικά, θα πρέπει το στόμα του να ανοίγει διάπλατα και τα χείλη του να είναι ορθάνοιχτα και γυρισμένα προς τα έξω ώστε να βεντουζώνουν καλά στο στήθος, πιάνοντας όλη τη θήλεα άλω (όλη την σκούρα περιοχή γύρω από τη θηλή) και όχι μόνο τη θηλή της μητέρας του.

Αν μάλιστα το μωρό δεν πιάνει κατευθείαν σωστά στο στήθος, τότε η μητέρα θα πρέπει να το αποσύρει από το στήθος της και να το επανατοποθετεί. Επαναλαμβάνοντας τη διαδικασία τόσες φορές όσες είναι απαραίτητες μέχρι το μωρό να πιάσει τελικά σωστά τη θηλή και τη θήλεα άλω για να θηλάσει.       Για να βγάλουμε από το στήθος ένα βρέφος, "γλιστράμε" μέσα στο στοματάκι του (από το πλάι μεταξύ αυτού και του στήθους) το μικρό μας δαχτυλάκι ώστε να δημιουργήσουμε κενό μεταξύ του στόματός του και του στήθους μας και έτσι να μπορέσουμε να τραβήξουμε έξω το στήθος, χωρίς επιπλέον πόνο.

---




Σας άρεσε το άρθρο μας; Διαδώστε το!