Πως καθαρίζουμε τη μύτη, τα αυτιά και τα μάτια στα μωρά

Ένα ακόμα συνηθισμένο ζήτημα που απασχολεί την καθημερινότητα των νέων γονιών είναι ο τρόπος καθαριότητας της μύτης και των αυτιών των βρεφών. Παρακάτω μεταφέρω τις συμβουλές που έλαβα από την παιδίατρο μας κατά την πρώτη της επίσκεψη στο σπίτι, μετά την επιστροφή μας από το μαιευτήριο.

Για να καθαρίσουμε τη μύτη ενός μωρού κάνουμε πλύσεις με αμπούλες φυσιολογικού ορού. Ξαπλώνουμε το μωρό στο πλάι και πιέζουμε μια φορά την αμπούλα να στάξει μέσα στο ρουθούνι που είναι από την πάνω πλευρά. Σηκώνουμε το μωρό μας και του δίνουμε λίγο χρόνο να διαχειριστεί την ανησυχία που του προκαλέσαμε. Επαναλαμβάνουμε τη διαδικασία ξαπλώνοντας το μωρό στο άλλο πλάι και στάζοντας ορό από την αμπούλα στο έτερο ρουθούνι του. Εναλλακτικά της αμπούλας μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε μια μικρή σύριγγα στην οποία θα έχουμε συμπληρώσει φυσιολογικό ορό. Χωρίς τη βελόνα της βέβαια, τη χρησιμοποιούμε για να βάλουμε με πίεση μέσα στη μύτη τον ορό.

Θα πρέπει να δώσουμε προσοχή ώστε να στάξει αρκετός ορό κι όχι μόλις 1-2 σταγόνες. Το ιδανικό θα είναι αν ο ορός που βάλουμε στο ένα ρουθούνι, τελικά βγει από το άλλο. Τότε θα έχουμε καταφέρει σίγουρα έναν πολύ καλό καθαρισμό της μύτης του νεογέννητου. Βοηθητικά για να βγάλουμε κάποιες μύξες που βλέπουμε θα μπορούσαμε ίσως με προσοχή να χρησιμοποιήσουμε και μια μπατονέτα.

Ως προς την καθαριότητα στα αυτιά ενός μωρού, το σημαντικότερο που οφείλουμε να θυμόμαστε πάντα είναι το ότι δεν χρησιμοποιούμε ποτέ μπατονέτα. Αντίθετα κάθε φορά που θέλουμε να τα καθαρίσουμε, και ειδικά μετά το μπάνιο, πρέπει να τα σκουπίζουμε με μια πετσέτα πάρα πολύ καλά σε όλες τις πτυχές τους με προσοχή και εσωτερικά των πτερυγίων, ώστε να μαζεύουμε όλη την υγρασία.

Τέλος, αν θέλουμε να καθαρίσουμε τα μάτια των μωρών μας (από τσίμπλες κλπ) και αυτό το κάνουμε με τη χρήση αποστειρωμένης γάζας ή με βαμβάκι τα οποία μπορούμε να έχουμε βουτήξει προηγουμένως σε ζεστό νερό. Χρησιμοποιούμε διαφορετική γάζα ή βαμβάκι για το κάθε μάτι και συνήθως σκουπίζουμε από πάνω από το βλέφαρο με φορά από την εσωτερική γωνία του ματιού προς την εξωτερική.



Σας άρεσε το άρθρο μας; Διαδώστε το!





Image courtesy of David Castillo Dominici / FreeDigitalPhotos.net

Κόκκινοι Κρύσταλλοι - Αίμα στα ούρα του μωρού ή Ψευδοπερίοδος


Κάτι που με ανησύχησε πάρα πολύ την πρώτη εβδομάδα ζωής του μωρού μου ήταν αυτή η εικόνα που αντίκρισα κάποια στιγμή στις πάνες του. Μικρά σημάδια από αίμα, άλλοτε περισσότερο ή λιγότερο κόκκινα ή πορτοκαλί ή ροζ στην πάνα του νεογέννητου.

Τρόμαξα ακόμα περισσότερο όταν σερφάροντας στο διαδίκτυο διάβασα τις σχετικές ερμηνείες περί ουρολοίμωξης, αφυδάτωσης και άλλων δεινών. Ωστόσο κι ευτυχώς υπήρχε κι άλλη εξήγηση πολύ λιγότερο ανησυχητική κι επικίνδυνη.

Η καθησυχαστική παιδίατρός μας με διαφώτισε εξηγώντας μου ότι αυτό συμβαίνει συνήθως στα κοριτσάκια, τα οποία παρουσιάζουν κατά τις πρώτες ημέρες της ζωής τους κάποιου είδους ψευτοπερίοδο, όπως λέγεται. Επρόκειτο, δηλαδή, για κάτι απόλυτα φυσιολογικό και συνηθισμένο. Ούφ!

Αντίστοιχα μην ξαφνιαστείτε ακόμα κι αν δείτε τα στήθη του μωρού σας ελαφρώς πρησμένα ή ακόμα και να στάζουν γάλα. Όλα αυτά συμβαίνουν γιατί οι μικρές κορούλες, τον πρώτο καιρό της ζωής τους, ταυτίζονται ορμονολογικά με τις μαμάδες τους, αφού εννιά ολόκληρους μήνες ζούσαν μέσα τους.



Σας άρεσε το άρθρο μας; Διαδώστε το!




Image courtesy of africa / FreeDigitalPhotos.net

Πως καθαρίζουμε τον αφαλό στα νεογέννητα μωρά

 
Μεγάλη προσοχή από τους νέους γονείς, όταν επιστρέφουν με το νεογέννητο τους στο σπίτι από το μαιευτήριο, απαιτεί η καθαριότητα της περιοχής του ομφαλού του βρέφους, ώστε να θρέψει σωστά και να αποφευχθούν επικίνδυνες μολύνσεις.

Θα πρέπει να ξέρουμε ότι στο σημείο αυτό το ξερό κολόβωμα, όπως λέγεται το τμήμα που προεξέχει, είναι νεκρό κι έτσι όταν κουνιέται ή τραβιέται το βρεφάκι μας δεν πονά. Συνήθως χρειάζονται περίπου 10ημέρες για να αποχωριστεί το κομμάτι αυτό και να "πέσει", όπως λέμε, ο αφαλός.

Στο διάστημα αυτό αλλά και για λίγες ημέρες ακόμα μπορεί να δούμε λίγες σταγόνες αίμα να βγαίνει από τον αφαλό ή να λερώσει την πάνα ή το φανελάκι του βρέφους. Αυτό δεν θα πρέπει να μας ανησυχήσει. Μόνο σε περίπτωση που βγαίνει αρκετό υγρό από τον αφαλό, που είναι ερεθισμένος ή που μυρίζει ο αφαλός του μωρού και η μυρωδιά από το σημείο είναι ιδιαίτερα έντονη και δυσάρεστη θα πρέπει να επικοινωνήσουμε με το γιατρό.

Σύμφωνα με τις οδηγίες που είχα από το μαιευτήριο αλλά και την παιδίατρο της μικρής μου, θα πρέπει να χρησιμοποιούμε αποστειρωμένες γάζες τις οποίες εμποτίζουμε με οινόπνευμα κρατώντας τες με τα χέρια μας, όσο γίνεται μόνο από τις άκρες τους. Με μια γάζα με οινόπνευμα καθαρίζουμε τον αφαλό γύρω γύρω και κάτω από το μανταλάκι που έχει τοποθετηθεί από το γιατρό μας με προσοχή ώστε να μην το "ταλαιπωρήσουμε" πολύ. Με μια δεύτερη γάζα με οινόπνευμα ταμπονάρουμε το κέντρο του αφαλού του μωρού μας και μπορούμε αν θέλουμε να στάξουμε και λίγο καθαρό οινόπνευμα κατευθείαν στο κέντρου του αφαλού. Η διαδικασία αυτή θα πρέπει να επαναλαμβάνεται τουλάχιστον 3-4 φορές την ημέρα μέχρι να αποχωριστεί το κολόβωμα και να επουλωθεί ο αφαλός.

Αφού το μωρό μας δεν αισθάνεται πόνο στο σημείο του αφαλού του, δεν πρέπει να ανησυχούμε ότι καθαρίζοντάς το το πονάμε ή το τσούζουμε με το οινόπνευμα. Επίσης, δεν θα πρέπει μετά το πέρασμα με το οινόπνευμα να "φυσάμε τον αφαλό να μην τσούζει" γιατί με τον τρόπο αυτό μόνο μικρόβια θα του ξαναμεταφέρουμε. Αν, ωστόσο επιμένουμε τόσο πολύ να ανακουφίσουμε το μικρό μας (ακόμα κι αν ξέρουμε ότι δεν τσούζει!), μπορούμε να αερίσουμε το σημείο με έναν άλλο τρόπο (πχ κουνώντας του από πάνω κάποιο χαρτί να κάνει αέρα ή μια βεντάλια).

Τέλος, καλό είναι να γυρνάμε την πάνα του νεογέννητου διπλώνοντας την προς τα έξω και χαμηλά κάτω από τον αφαλό ώστε να μην ακουμπάει πάνω στο σημείο και το ερεθίζει.



Σας άρεσε το άρθρο μας; Διαδώστε το!




Image courtesy of arztsamui / FreeDigitalPhotos.net

Το μωρό μου ξεφλουδίζει - γιατί;

Είναι σχεδόν βέβαιο για όλα τα μωράκια πως τις πρώτες ημέρες της ζωής τους και για κάποιο μικρό χρονικό διάστημα θα ξεφλουδίζει σε κάποια σημεία το δέρμα τους.

Το φαινόμενο αυτό εμείς το παρατηρήσαμε κυρίως στις κλειδώσεις των καρπών και των αστραγάλων του μωρού μας ήδη από την πρώτη εβδομάδα του. Μπορεί όμως να παρατηρηθεί και στις παλάμες, τις πατούσες ή τους αγκώνες.

Πρόκειται για κάτι απολύτως φυσιολογικό και μη ανησυχητικό καθώς συνήθως εξαλείφεται μέσα στον πρώτο μήνα ζωής του νεογέννητου.

Αυτό που εγώ προτίμησα να κάνω και νομίζω ότι βοήθησε στην ταχύτερη βελτίωση της εικόνας που παρουσίαζε το δέρμα του μωρού μου, ήταν ελαφρύ μασάζ με ελάχιστο αμυγδαλέλαιο το οποίο ενυδάτωνε τις πάσχουσες περιοχές και περιόριζε το φαινόμενο.

Σε κάποιες περιπτώσεις και αν το φαινόμενο δείχνει να επιμένει, θα πρέπει ίσως να απευθυνθείτε στον παιδίατρο σας καθώς αυτή η επιμονή μπορεί να είναι και ένδειξη αφυδάτωσης. Ωστόσο αν δεν έχετε άλλες ύποπτες ενδείξεις, αν το μωρό σας δείχνει χορτάτο, λαμβάνει το ελάχιστο απαιτούμενο βάρος και βρέχει τον αριθμό πανών που προβλέπονται για την ηλικία του, τότε πιθανότατα δεν έχετε λόγο να ανησυχείτε.



Σας άρεσε το άρθρο μας; Διαδώστε το!




Image courtesy of taoty / FreeDigitalPhotos.net

Οι θηλές μου έχουν πληγωθεί από τον θηλασμό - τί να κάνω;



Οι πληγωμένες θηλές εξαιτίας του θηλασμού είναι ένα πολύ συχνό φαινόμενο, το οποίο παρατηρείται συνήθως κατά τις πρώτες ημέρες του θηλασμού ενός νεογέννητου. Αυτό συμβαίνει γιατί στην αρχή οι θηλές της μητέρας είμαι μαλακές και απροετοίμαστες ενώ και το βρέφος και η μητέρα μπορεί να μην έχουν βρει ακόμα το σωστό τρόπο τοποθέτησης και θηλασμού. Ωστόσο, όσο οι ημέρες θηλασμού περνάνε τόσο οι θηλές συνηθίζουν και σκληραίνουν με αποτέλεσμα να μην δημιουργούνται πια νέες πληγές.

Αν το στήθος σας πληγωθεί κατά τις πρώτες ημέρες του θηλασμού, θα πρέπει να ξέρετε ότι αυτό μπορείτε να το αντιμετωπίσετε και ότι υπάρχουν τρόποι ανακούφισης και επούλωσης των πληγωμένων θηλών σας, ώστε να συνεχίζετε να θηλάζετε απερίσπαστα. Να θυμάστε πάντα ότι σε καμία περίπτωση οι όποιες πληγές στις θηλές δεν αποτελούν λόγο ή αιτία για να σταματήσει το θηλασμό μια μητέρα.

Στη δική μου περίπτωση οι θηλές μου πληγώθηκαν από τις πρώτες ημέρες στο μαιευτήριο, ωστόσο συνέχιζα να θηλάζω υπομονετικά και κανονικά και από τα δύο στήθη. Επιστρέφοντας στο σπίτι οι συμβουλές της μαίας μου με βοήθησαν ώστε να ανακουφίσω στις πληγές στις θηλές μου και σταδιακά αυτές να επουλωθούν συνεχίζοντας παράλληλα το θηλασμό του μωρού μου.

Παρακάτω καταγράφω μερικές χρήσιμες συμβουλές που βοηθούν στην αντιμετώπιση των πληγωμένων θηλών.

Καταρχάς θα πρέπει ενδιάμεσα των θηλασμών και όσο αυτό είναι εφικτό, το στήθος να μένει γυμνό για να αερίζεται και να στεγνώνει ελεύθερο. Η επαφή του με τα υφάσματα δεν το βοηθούν να αναπνεύσει και έτσι η επούλωση των πληγών του δυσκολεύει περισσότερο.  

Σε αυτό εμένα με βοήθησε πολύ και η χρήση των λεγόμενων "κοχυλιών" για το θηλασμό. Πρόκειται για δυο πλαστικές θήκες που εφαρμόζουν στο στήθος στερεωμένες μέσα από το στηθόδεσμό μας και έχουν δυο χρήσεις. Μια για να δημιουργούν τον απαραίτητο κενό χώρο μεταξύ σουτιέν-στήθους, ώστε να αερίζονται οι ερεθισμένες θηλές και μια για να συλλέγουν τυχόν επιπλέον μητρικό γάλα που στάζει από το στήθος της μητέρας ενδιάμεσα των θηλασμών. (Μια τρίτη χρήση τους είναι η διαμόρφωση των θηλών, καθώς βοηθούν στο σωστό σχηματισμό τους για το θηλασμό)

Για την επούλωση και ανακούφιση των θηλών μου χρησιμοποιούσα αλατόνερο και χαμομήλι, τα οποία επίσης βοήθησαν πάρα πολύ. Συγκεκριμένα (για όλο το πρώτο 40ήμερο) μετά από κάθε θηλασμό εφάρμοζα για ένα λεπτό στις θηλές και τη θήλεα άλω κάθε στήθους μια κομπρέσα με αλατόνερο, το οποίο "έψηνε" τυχόν πληγή, και εν συνεχεία μια κομπρέσα χαμομήλι, το οποίο μαλάκωνε και ανακούφιζε την πληγή μου.

Στο τελευταίο στάδιο της τακτικής περιποίησης του στήθους μου μετά από κάθε θηλασμό, έβγαζα επί τόπου με το χέρι μου λίγες σταγόνες από το μητρικό μου γαλατάκι και άλειβα με αυτό όλη την περιοχή (θηλή και θηλαία άλω). Το μητρικό γάλα, άλλωστε, θεωρείται ως το καλύτερο επουλωτικό σε αυτές τις περιπτώσεις.

Τέλος, δεν ξεχνούσα να αφήνω το στήθος ελεύθερο να αεριστεί και να στεγνώσει μόνο του μακριά από ρούχα και εσώρουχα με την αξιοποίηση των ειδικών κοχυλιών (ή καλύπτρες θηλών). 
(Βρείτε τα σχετικά προϊόντα στο τέλος αυτού του άρθρου)

Κάτι άλλο που επίσης βοηθάει πολύ στην επούλωση των πληγών είναι η επάλειψη των θηλών με κρέμα φυσικής λανολίνης για το στήθος. Τέτοιες κρέμες κυκλοφορούν σχεδόν από όλες τις εταιρείες βρεφικών καλλυντικών και καλλυντικών για εγκύους σε όλα τα σχετικά καταστήματα και στο διαδίκτυο. Το σημαντικό είναι ότι δεν απαιτείται το ξέπλυμα του στήθους από αυτές για την επανατοποθέτηση του μωρού για θηλασμό.  
(Βρείτε  τις κρέμες λανολίνης για το θηλασμό στο τέλος αυτού του άρθρου)

---



Σας άρεσε το άρθρο μας; Διαδώστε το!





Οι θηλές μου πονάνε κατά το θηλασμό - Γιατί;



Βασική σταθερά του θηλασμού είναι ότι το στήθος της θηλάζουσας μητέρας δεν πονά ή... τουλάχιστον δεν πρέπει να πονά όταν θηλάζει. Η μοναδική εξαίρεση σε αυτόν τον κανόνα έχει να κάνει με τις πρώτες ημέρες θηλασμού ενός νεογέννητο και μάλιστα μόνο για λίγα μόλις δευτερόλεπτα όταν το μωρό πρωτοτοποθετείται στο στήθος. Το να πονά το στήθος της μητέρας για κάποιες λίγες στιγμές όταν το νεογέννητο ξεκινά τις θηλαστικές του κινήσεις είναι απολύτως φυσιολογικό αρκεί αυτός ο πόνος να φεύγει όταν το γάλα αρχίσει να κατεβαίνει και το μωρό να τρώει.

Ωστόσο, αν το στήθος εξακολουθεί να πονά καθ όλη τη διάρκεια του θηλασμού, τότε αυτό σημαίνει ότι κάτι δεν γίνεται σωστά. Συνήθως αυτό που ευθύνεται είναι η λάθος στάση θηλασμού ή η λάθος τοποθέτηση του μωρού στο στήθος.

Υπάρχουν αρκετές εναλλακτικές στάσεις θηλασμού για να δοκιμάσει μια νέα μαμά ποια είναι η ιδανικότερη και πιο βολική για την ίδια και το μωρό της. Καλό είναι η μητέρα να ενημερωθεί σχετικά με τις εναλλακτικές που έχει και αφού τις δοκιμάσει να επιλέξει τελικά εκείνες ή εκείνη τη στάση θηλασμού στην οποία το μωρό της τοποθετείται καλύτερα και την ανακουφίζει χωρίς να πονά.

Επίσης, σημαντικό για να μην πονά η μητέρα είναι και η σωστή τοποθέτηση του μωρού στη θηλή. Για να μην πονά η μαμά αλλά και για να θηλάζει το μωρό αποτελεσματικά, θα πρέπει το στόμα του να ανοίγει διάπλατα και τα χείλη του να είναι ορθάνοιχτα και γυρισμένα προς τα έξω ώστε να βεντουζώνουν καλά στο στήθος, πιάνοντας όλη τη θήλεα άλω (όλη την σκούρα περιοχή γύρω από τη θηλή) και όχι μόνο τη θηλή της μητέρας του.

Αν μάλιστα το μωρό δεν πιάνει κατευθείαν σωστά στο στήθος, τότε η μητέρα θα πρέπει να το αποσύρει από το στήθος της και να το επανατοποθετεί. Επαναλαμβάνοντας τη διαδικασία τόσες φορές όσες είναι απαραίτητες μέχρι το μωρό να πιάσει τελικά σωστά τη θηλή και τη θήλεα άλω για να θηλάσει.       Για να βγάλουμε από το στήθος ένα βρέφος, "γλιστράμε" μέσα στο στοματάκι του (από το πλάι μεταξύ αυτού και του στήθους) το μικρό μας δαχτυλάκι ώστε να δημιουργήσουμε κενό μεταξύ του στόματός του και του στήθους μας και έτσι να μπορέσουμε να τραβήξουμε έξω το στήθος, χωρίς επιπλέον πόνο.

---




Σας άρεσε το άρθρο μας; Διαδώστε το!





Τι είναι η Αμνιοπαρακέντηση.... Ναί ή Όχι;

Τί είναι; είναι υποχρεωτική; πώς γίνεται; είναι επικίνδυνη και πόσο; ποιό είναι το κόστος;

Ακούγοντας τόσα πολλά για την αμνιοπαρακέντηση, θα ήθελα κι εγώ να μοιραστώ την εμπειρία μου μαζί σας. Πολλές γυναίκες "αφορίζουν" ακόμα και τη λέξη αμνιοπαρακέντηση και τρομοκρατούνται στην ιδέα μήπως και τυχόν χρειαστεί να την κάνουν. Ίσως ο φόβος της αποβολής..., ίσως ο φόβος της βελόνας..., μέχρι ένα σημείο δικαιολογούνται. Αυτό που θέλω εγώ να πω σε όλες τις γυναίκες που είτε πρέπει να την κάνουν, είτε θέλουν να την κάνουν, είναι να μη φοβούνται. Είναι γρήγορη και σχετικά ανώδυνη.

Η αμνιοπαρακέντηση είναι μια εξέταση - επεμβατική μέθοδος που συνήθως γίνεται μεταξύ 15ης και 18ης εβδομάδας. Μπορεί να γίνει και στην περίπτωση που βρεθεί κάτι ύποπτο σε υπερηχογράφημα στο τρίτο τρίμηνο, αλλά είναι πολύ πιο σπάνιο, καθώς αν υπάρχει κάποια ανωμαλία πολύ πιθανόν να έχει βρεθεί από τις μέχρι τότε εξετάσεις. Η εξέταση αυτή της αμνιοπαρακέντησης παρέχει πληροφορίες για το αν το έμβρυο πάσχει από γενετικές ή χρωμοσωμικές ανωμαλίες. Οι πρώτες πληροφορίες δίνονται σχετικά μόνο με τις 3 τρισωμίες, δηλαδή το σύνδρομο Down. Με μια επιπλέον οικονομική επιβάρυνση μπορεί κανείς να κάνει την αμνιοπαρακέντηση διευρυμένου τύπου, που ανιχνεύει πολλά γενετικά σύνδρομα και ασθένειες, όπως για παράδειγμα την κυστική ίνωση. Τέλος, με την εξέταση αυτή πιστοποιείται πλέον με βεβαιότητα το φύλο του παιδιού.

Με λίγα λόγια, η δική μου εμπειρία έχει ως εξής :

Απευθύνθηκα σε εξειδικευμένο γυναικολόγο - υπερηχολόγο , ο οποίος μου είχε κάνει και την αυχενική διαφάνεια, καθώς ο γυναικολόγος μου δεν είχε πολύ μεγάλη εμπειρία. Το καλό είναι ότι την αμνιοπαρακέντηση μπορείς να την κάνεις σε δημόσιο νοσοκομείο, σε ιδιωτικό μαιευτήριο ή στο ιατρείο του γυναικολόγου ή του υπερηχολόγου.

Ο γιατρός μου είπε ότι λίγες ώρες πριν πρέπει να έχω πιει αρκετά υγρά, ώστε να έχω επαρκή ποσότητα αμνιακού υγρού. Αν το υγρό δεν ήταν αρκετό θα έπρεπε να πάω μια εβδομάδα αργότερα.
Επίσης, μου είπε ότι πρέπει να έχω φάει ένα ελαφρύ γεύμα για να κινείται το μωρό και ότι δεν πρέπει να έχω βάλει τίποτα σε καλλυντικό στην κοιλιά μου (ενυδατική κρέμα, κρέμα για ραγάδες κ.τ.λ.) για να έχουμε καλύτερη εικόνα στον υπέρηχο.

Έκανα λοιπόν ένα χλιαρό μπάνιο, έβαλα φρεσκοπλυμένο και φρεσκοσιδερωμένα ρούχα, έφαγα ένα τοστάκι και ξεκίνησα για τον γιατρό, φυσικά παρέα με τον πολυαγαπημένο μου άντρα. Σας συνιστώ να μην πάτε μόνες σας γιατί μπορεί να πονάτε λίγο μετά και να μην μπορείτε να οδηγήσετε.

Φτάνοντας στο ιατρείο, ο γιατρός μου έκανε ένα υπερηχογράφημα, έλεγξε την ακριβή ηλικία του εμβρύου (πριν την 14η εβδομάδα είναι επικίνδυνο να γίνει), τον καρδιακό του παλμό, την ποσότητα του αμνιακού υγρού και τέλος, την ακριβή θέση του εμβρύου.

Πριν ξεκινήσουμε, υπέγραψα ένα χαρτί που εξηγεί τη διαδικασία, την πιθανότητα αποβολής (μόλις 0,5%) και την πιθανότητα λάθους.

Αφού μου απολύμανε την περιοχή της κοιλιάς, βρήκε πάλι τη θέση του μωρού μου και με μια μακριά αλλά λεπτή βελόνα πήρε μια μικρή ποσότητα αμνιακού υγρού από τον σάκο. Η ποσότητα αυτή είναι πολύ μικρή και αναπληρώνεται μέσα σε λίγες ώρες την ίδια κιόλας μέρα. Το υγρό αυτό αποστέλλεται σε εξειδικευμένο εργαστήριο και τα αποτελέσματα έρχονται ταχυδρομικά στο σπίτι σου μετά από δύο με τρεις εβδομάδες.

Ένοιωσα ένα μικρό πονάκι από το τσίμπημα της βελόνας και ένα ακόμα μεγαλύτερο αλλά ανεκτό πόνο, την ώρα που τραβούσε ο γιατρός το υγρό. Η διαδικασία κράτησε μόλις λίγα λεπτά και το μόνο που αισθανόμουν μετά ήταν μια δυσάρεστη αίσθηση, όπως αυτή όταν περιμένω περίοδο.

Αφού ξεκουράστηκα για λίγη ώρα πήγα στο γραφείο του γιατρού, μου είπε αν έχω πόνους να πάρω παυσίπονα, τύπου παρακεταμόλης, και μου έγραψε μια ελαφριά αντιβίωση για λίγες μέρες για να μην πάθω κάποια λοίμωξη. Άλλοι γιατροί δεν δίνουν ούτε καν αντιβίωση. Τέλος, μου είπε ότι αν πονάω πολύ, αν δω αίμα ή πολλά υγρά να επικοινωνήσω άμεσα με τον γυναικολόγο μου. Μου συνέστησε αυστηρή ξεκούραση για δυο τρεις μέρες και προσοχή για τις επόμενες δύο εβδομάδες.

Μέσα σε λίγες ώρες και χωρίς κανένα παυσίπονο όλοι οι πόνοι υποχώρησαν.

Ευτυχώς δεν πονούσα καθόλου τις επόμενες μέρες, δεν είχα καθόλου αίμα ή υγρά και όσο περνούσαν οι μέρες απομακρυνόμουν και από την πιθανότητα αποβολής.

Δύο μέρες μετά βγήκαν τα πρώτα αποτελέσματα για το σύνδρομο Down και ευτυχώς ήταν όλα καλά. Τα τελικά αποτελέσματα μου τα είπαν τηλεφωνικά δύο εβδομάδες μετά και τα πήρα στα χέρια μου λίγες μέρες αργότερα ταχυδρομικά.

Η αίσθηση όταν σου λένε ότι το μωρό σου είναι υγιέστατο πριν ακόμα το γεννήσεις, είναι απερίγραπτη! 
 
Να σημειώσω ότι η αμνιοπαρακέντηση είναι 99% ακριβής σε σχέση με την ανίχνευση γενετικών και χρωμοσωμικών ανωμαλιών και ότι υπάρχουν αρκετά σύνδρομα που δεν είναι ανιχνεύσιμα από καμία επεμβατική μέθοδο.

Σε ό,τι αφορά το οικονομικό του θέματος, το κόστος της αμνιοπαρακέντησης ποικίλει ανάλογα με το που θα γίνει η εξέταση και από την αμοιβή του γιατρού. Σε δημόσιο νοσοκομείο το κόστος είναι σχετικά πολύ μικρό και ξεκινάει συνήθως από τα 50€. Σε ιδιωτικό μαιευτήριο ή σε ιδιώτη γιατρό πάνω κάτω το κόστος είναι ίδιο. Η ανίχνευση του συνδρόμου Down ξεκινάει συνήθως από 500€ μαζί με την αμοιβή του γιατρού και η διευρυμένου τύπου εξέταση μπορεί να κοστίζει μέχρι και 1000€.

Παρόλο το κόστος, τα πονάκια, το ρίσκο και τις μαρτυρικές δύο εβδομάδες αναμονής των αποτελεσμάτων, η εξέταση αυτή είναι πολύ σοβαρή και η κάθε μέλλουσα μανούλα πρέπει να το σκεφτεί καλά πριν το κάνει.
Τα αποτελέσματα της αυχενικής διαφάνειας, το PAPP-A test, το ιστορικό του ζευγαριού, η ηλικία της μανούλας, και φυσικά η συμβουλή του γυναικολόγου, είναι οι καλύτεροι σύμβουλοι στο να πάρει κάθε ζευγάρι την καλύτερη απόφαση για εκείνους και το μωρό τους.....
Όπως και να' χει, μην αποκλείσετε τίποτα πριν μιλήσετε με τον γιατρό σας και πριν κάνετε μια μικρή έρευνα γύρω από κάθε εξέταση.

Αν σκεφτεί κανείς το πόσο χρόνο ή χρήμα σπαταλάμε στο να βρούμε την καλύτερη κούνια, το super καρότσι, ή την τέλεια ταπετσαρία για το παιδικό δωμάτιο, γιατί όχι και να μην ψάξουμε λίγο παραπάνω ή να δώσουμε κάτι παραπάνω για την υγεία του μωρού μας........


Κωνσταντίνα Μ.

  
Image courtesy of ..... / FreeDigitalPhotos.net


Σας άρεσε το άρθρο μας; Διαδώστε το!

Κολιέ - Μουσικό Μενταγιόν Εγκυμοσύνης BOLA

 


To αποκαλούμενο ως μουσικό Μενταγιόν Εγκυμοσύνης είναι μια πολύ όμορφη αλλά και χρήσιμη αγορά για μια εγκυμονούσα γυναίκα.


Αποτελείται συνήθως από ένα μακρύ μαύρο κορδόνι (ή και αλυσίδα) που δένει πίσω από το λαιμό και καταλήγει χαμηλά κάτω από την κοιλιά της εγκύου. Στο τέλος του κρέμεται μια μικρή μεταλλική σφαίρα στο μέγεθος ενός μικρού καρυδιού.


Εξωτερικά τα μενταγιόν της εγκυμοσύνης έχουν συνήθως διάφορα ανάγλυφα χαριτωμένα σχέδια, όπως βρεφικές πατούσες και καρδιές ή γράφουν λέξεις και μηνύματα όπως baby κλπ. Επίσης πλέον μπορείτε να βρείτε και μενταγιόν εγκυμοσύνης bola σε διάφορα χρώματα.


Στο εσωτερικό της σφαίρας τους κρύβεται ένα κουδουνάκι το οποίο με την κίνηση της εγκύου (πχ με το περπάτημα) κάνει έναν χαρακτηριστικό, πολύ απαλό ήχο. Πρόκειται για ένα μεταλλόφωνο το οποίο σύμφωνα με την μεξικάνικη παράδοση βοηθάει στην ομαλή εξέλιξη της εγκυμοσύνης, καθώς το έμβρυο ακούγοντάς το ακολουθεί τον ήχο και οδηγείται έτσι στο να πάρει τη σωστή θέση για την επικείμενη έξοδό του στη γέννα. Να γυρίσει, όπως συνηθίζουμε να λέμε, με το κεφάλι προς τα κάτω ώστε να είναι έτοιμο για έναν φυσιολογικό τοκετό. 


    


Ήμουν ήδη στον 8ο μήνα της εγκυμοσύνης μου με το μικρό μου Αγγελάκι να μη θέλει να πάρει ακόμα τη θέση του για τη γέννα και τα περιθώρια να στενεύουν καθώς όσο περνούσαν πλέον οι ημέρες και μεγάλωνε κι άλλο το μωρό τόσο πιο δύσκολα θα γινόταν η επιθυμητή στροφή. Τότε ήταν που η μαία που παρέδιδε τα μαθήματα τοκετού που παρακολουθούσα μου μίλησε για τα μεξικάνικα αυτά μενταγιόν εγκυμοσύνης με το κουδουνάκι και την παράδοση που τα συνοδεύει. Την επόμενη κιόλας ημέρα παρήγγειλα μέσω ίντερνετ το δικό μου κολιέ για εγκύους με την κρυφή ελπίδα φορώντας το να βοηθήσει στο να γυρίσει το μωρό μου και να πάρει τη θέση του με το κεφάλι προς τα κάτω για να οδηγηθώ στη γέννα του με φυσιολογικό τοκετό. Δεν ξέρω αν όντως αυτό ήταν  που συνέβαλε τελικά, ωστόσο είναι αλήθεια ότι τρεις εβδομάδες μετά το μωρό μου είχε λάβει πλέον τη θέση που θέλαμε.

Άραγε ακολούθησε τον ήχο από το μενταγιόν μου και γύρισε σιγά σιγά το κεφαλάκι του προς το μέρος του ή ήταν τυχαία η στροφή του? Ποτέ δεν θα μάθουμε!








Σας άρεσε το άρθρο μας; Διαδώστε το!




Διάβάστε επίσης: